اثرات تعامل وسائل نقلیه و عابرین پیاده و محدودیت سرعت بر عملکرد و ایمنی تقاطع‌‌ها (مورد مطالعه: تقاطع بهبودی-آزادی-آذربایجان)

معابر پیاده از جمله مهمترین فضاهای عمومی و شهری هستند و این اهمیت، هم ناشی از عملکرد آنها به عنوان جزئی از سیستم حمل و نقل درون شهری و هم ناشی از عملکرد آنها به عنوان یک فضای شهری است. وجود اشتراک بین سیستم پیاده روی در ترابری شهری و شهرسازی ایجاب می کند که یک کار مشترک برای مراحل مختلف برنامه ریزی و طراحی و مدیریت انجام شود. هدف اصلی این تحقیق تعیین زمان بندی بهینه چراغ های راهنمایی با بررسی رفتار عابران‌پیاده در تقاطع ها و تعامل آن با وسایل نقلیه در یکی از مهمترین تقاطع های شهر تهران است. اهداف جزئی شامل محاسبه پارامترهای ترافیکی مرتبط با هر نوع از تسهیلات ترافیکی ، شبیه سازی رفتار عابران‌پیاده توسط نرم‌افزار و برنامه نویسی به منظور تعیین زمان بندی بهینه چراغ های راهنمایی می باشد.