ارزیابی بهره‌وری سامانه حمل‌ونقل مترو تهران با استفاده از شاخص مالم‌کوئیست و روش تحلیل پوششی داده‌ها

هدف محوری این مطالعه اندازه گیری بهره وری در سامانه حمل ونقل مترو تهران جهت ارزیابی میزان پیشرفت و پسرفت هر خط مترو می باشد. بدین منظور از داده های آماری سامانه حمل ونقل مترو تهران طی سال های 91-1387 و روش تحلیل پوششی داده ها استفاده شده است. در واقع این مطالعه با بهره گیری از شاخص بهره وری مالم کوئیست،که از دو اثر تغییر در فناوری و تغییر درکارایی فنی نشات گرفته، بهره وری کل عوامل تولید در دو مرحله مورد سنجش و ارزیابی قرار می دهد. نتایج پژوهش موید آن است که در مرحله اول از بین چهار خط فقط یک خط با افزایش بهره وری (6 در هزار) مواجه بوده است و در مرحله دوم همگی خطوط در سال های اولیه افزایش بهره وری داشته اند، اما با گذشت زمان نوساناتی در بهره وری خطوط مشاهده شده است. به طورکلی در خطوط مترو تهران در هر دوره اثر تغییرات فناوری بر بهره وری بیشتر از تغییرات کارایی فنی بوده است. از این رو جهت افزایش بهره وری خطوط مترو لازم است کارایی فنی و کارایی مقیاس بهبود یابند.