عملکرد مخلوط‌ آسفالتی حاوی افزودنی گوگاس

عریان شدگی و شیارشدگی از جمله خرابی های مهمی هستند که در روسازی های آسفالتی رخ می دهند. حساسیت رطوبتی تمایل مخلوط‌های آسفالتی به عریان‌شدگی است که می‌تواند مقدمه‌ای برای ایجاد خرابی‌هایی از قبیل ترک خوردگی، شن‌زدگی و به ویژه شیارشدگی باشد. در این پژوهش آزمایشگاهی، مقاومت در برابر شیارشدگی و عریان شدگی مخلوطهای آسفالتی حاوی درصدهای مختلف گوگاس (30،40 و50 درصد وزن حجمی قیر) که نمونه ای از افزودنی گوگرد پلیمری است مورد ارزیابی قرار گرفته و با مخلوط آسفالتی شاهد در همان شرایط مقایسه شده است. پس از تعیین درصد قیر بهینه به روشمارشال، به بررسی اثر افزودنی گوگاس بر حساسیت رطوبتی مخلوط‌ها با استفاده از آزمایش‌های مقاومت کششی غیرمستقیم (aashto t283) و نیز شیارشدگی مخلوط های آسفالتی با استفاده از پارامتر نسبت مارشال (astm d1559) پرداخته شد. بهمنظوربررسیاثردما،آزمایشنسبتمارشالدردودمای45و60درجه سانتیگراد انجامشد. نتایج آزمایش نسبت مارشال نشان داد که افزودن گوگاس به مخلوط آسفالتی موجب افزایش استقامت مارشال، کاهش روانی و نیز افزایش پارامتر نسبت مارشال شد. همگی این موارد موحب افزایش مقاومت مخلوط آسفالتی در برابر شیارشدگی می گردد. نتایج آزمایش کششی غیر مستقیم نیز نشان داد که گوگاس به خودی خود باعث افزایش مقاومت در برابر حساسیت رطوبتی نشده و بدین منظور باید از افزودنی های ضد عریان شدگی استفاده کرد.