مدل تعیین حداقل فاصله خوانایی تابلوهای راهنمای مسیر مبتنی بر حجم اطلاعات مندرج بر روی تابلو

با افزایش جمعیت و به تبع آن افزایش تقاضای حمل و نقل ، شبکه راههای کشور گسترش یافته و این عامل سبب شد تا نیاز رانندگان به تجهیزات راهنمایی و رانندگی در سطح راهها به دلیل افزایش ایمنی آنها بیشتر احساس شود. یکی از مهمترین تجهیزات مربوط به ایمنی راهها ، تابلوهای راهنمای مسیر می باشند. در همین راستا ، در این پژوهش ، به منظور تعیین رابطه حداقل فاصله خوانایی مرتبط با حجم اطلاعات مندرج در تابلو ،  پس از طراحی دو سری از تابلوهای راهنمای مسیر که سری اول شامل تابلوهای دارای نوشتار پارسی و سری دوم شامل تابلوهای دارای نقوش و نوشتار پارسی بودند ، با استفاده از نرم افزار dmdx و  با در نظرگیری شرایط مناسب ، زمان درک و عکس العمل قرائت تابلوها توسط کاربران ثبت شد. پس از بررسی داده ها ، مدل رگرسیون مبتنی بر تعداد کلمات روی تابلو و تعداد نقوش بجای کلمات روی تابلو ، به عنوان متغیرهای مستقل و زمان درک و عکس العمل به عنوان متغیر وابسته، ساخته شده است. در نهایت با توجه به محدودیت های زاویه دید و عوامل موثر بر آن و همچنین خواص مرور چشمی ، مدل نهایی حداقل فاصله خوانایی تابلوهای راهنمای مسیر که مبتنی بر حجم اطلاعات مندرج بر روی آن می باشد ، ارایه گردیده است.