مروری بر مدل‌های پیش‌بینی عملکرد روسازی

زیرساخت های حمل ونقلی سرمایه های ملی هر کشور محسوب می شوند. شبکه های جاده ای از مهم ترین زیرساخت های حمل ونقلی می باشند، که مقدار زیادی از بودجه ها صرف هزینه های ساخت، بهره برداری، تعمیر و نگهداری آنها می شود. روسازی این جاده ها نیاز به نگهداری مداوم دارند و تحت شرایط محیطی و ترافیکی همواره روبه زوال اند. در کشورهایی که اکثر جابجایی ها از طریق شبکه حمل ونقل جاده ای صورت می گیرد، اهمیت یک سیستم مدیریت روسازی کارآمد و مدرن مشهودتر است. در واقع مهم ترین عامل تعیین کننده یک سیستم مدیریت روسازی کارآمد، قدرت تخمین شرایط آینده بر اساس وضعیت فعلی و ارایه اقدامات پیش گیرانه است. در هر روسازی همیشه یک زمان بهینه انجام اقدامات تعمیر و بهسازی وجود دارد. چنانچه اقدامات لازم در این مرجله صورت نگیرد، سرعت رشد خرابی ها و هزینه های نگهداری با نرخ شدیدتری افزایش می یابند. مدل های پیش بینی عملکرد روسازی بهترین ابزار برای تعیین این زمان بهینه می باشند. در این مقاله، در مورد لزوم استفاده از مدل های پیش بینی عملکرد روسازی بحث شده و انواع مدل ها معرفی شده و نقاط ضعف و قوت آنها ارایه شده است. همچنین با بررسی دقت پیش بینی و کارایی این مدل ها و بررسی ضوابط کالیبراسیون آنها و همچنین میزان داده ها و امکانات مورد نیاز هر یک از آنها به مقایسه دقیق آنها پرداخته می شود.