موشکافی روابط رژیم صهیونیستی و اردن در چارچوب توافق ابراهیم

روابط اردن و رژیم صهیونیستی از سال 1948 تاکنون مسیری پرتنش را پیموده است. این روابط که با خصومت و جنگ آغاز شد، در سال 1994 با امضای توافق صلح وادی عربه، به مرحله‌ای جدید از همکاری‌های دیپلماتیک و اقتصادی وارد شد. بااین‌حال، تحولات منطقه‌ای به‌ویژه مسئله فلسطین، همواره بر این روابط سایه افکنده است. در سال‌های اخیر، ابتکار توافق ابراهیم فرصت‌ها و چالش‌های جدیدی را در تعامل کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی ایجاد کرده است. در حوزه اقتصادی، این توافق به دنبال تقویت همکاری‌هاست، اما هنوز از ظرفیت‌های آن به‌طور کامل بهره‌برداری نشده است. صادرات گاز طبیعی رژیم صهیونیستی به اردن که 80 درصد نیازهای انرژی این کشور را تامین می‌کند، به یکی از ارکان وابستگی اقتصادی اردن تبدیل شده و در سال 2023 به حدود 2.8 میلیارد مترمکعب و ارزشی بین 500 تا 650 میلیون دلار رسید. همچنین، رژیم صهیونیستی سالانه 100 میلیون مترمکعب آب آشامیدنی به اردن عرضه می‌کند. در زمینه سرمایه‌گذاری‌های مشترک، طرح‌هایی مانند منطقه صنعتی دروازه اردن، به صادرات کالاهای اردنی کمک کرده و همچنین تعداد کارگران اردنی در رژیم صهیونیستی از 2300 نفر به 3450 نفر در سال 2023 افزایش یافته است. با وجود این پیشرفت‌ها، چالش‌های سیاسی و تحولات امنیتی همچنان بر روابط سایه افکنده است. جنگ رژیم صهیونیستی و حماس در سال 2023 و اقدامات رژیم صهیونیستی در قبال فلسطینی‌ها به تنش‌ها دامن زده و موجب توقف موقت طرح‌های کلیدی شده است. به‌طورکلی، ارزیابی روابط رژیم صهیونیستی و اردن در چهارچوب توافق ابراهیم نشان می‌دهد که متاسفانه این توافق فرصت‌های بسیاری برای گسترش همکاری‌های اقتصادی و فرهنگی فراهم کرده است که درنهایت، منجر به وابستگی سیاسی-اقتصادی اردن به رژیم صهیونیستی می‌شود.