راهبردهای تعیین حداقل دستمزد با تمرکز بر وضعیت شاغلان فقیر کشور

به دلیل پیامدهای منفی اتخاذ سیاست‌های نامناسب داخلی و نوسان متغیرهای کلان اقتصادی در سال‌های اخیر نوعی چسبندگی در سطح فقر کشور ایجاد شده و این نرخ حدود 30 درصد تثبیت شده است. از سوی دیگر، افزایش نامتناسب حداقل دستمزد با نرخ تورم در چند سال متوالی به افزایش شایان توجه شاغلان فقیر در کشور دامن زده است. این در حالی است که ‌عملکرد ضعیف نظام تعیین حداقل دستمزد و گسترش شاغلان فقیر به‌واسطه افزایش شکاف طبقاتی، کاهش بهره‌وری نیروی کار، افزایش آسیب‌های اجتماعی، خطر بین‌نسلی شدن فقر، افزایش فعالیت‌های غیرقانونی، گسترش مشاغل غیرمولد، تقویت اقتصاد پنهان و غیررسمی، تضعیف سرمایه اجتماعی، تجمیع مخالفان داخلی و خارجی و...، تهدیدکننده امنیت اقتصادی و ملی است. دراین‌بین، اتخاذ برنامه مشخص و ایفای نقش صحیح دولت در اصلاح ساختار نظام حداقل دستمزد، به‌کارگیری ظرفیت قانونی سازوکار اجرایی تعیین دستمزد در سطح مناطق، پرهیز از اتخاذ سیاست‌های شوک‌درمانی و محدود دانستن نقش حداقل دستمزد در افزایش تورم، اولویت‌بندی و تعیین رویکرد حمایتی دولت از تولیدکنندگان، سنجش مستمر وضعیت رفاه اقتصادی مردم و ارائه آمار شفاف در خصوص شاغلان فقیر، اتخاذ سیاست‌های حمایتی در خصوص کاهش فقر و بهبود وضعیت رفاه دهک‌های آسیب‌پذیر و...، به کارآمدی نظام تعیین دستمزد و ممانعت از گسترش شاغلان فقیر در کشور می‌انجامد.