تامین مالی داخلی و خارجی

گزارش‌‌ها و مطالعات اخیر از نزولی شدن روند تشکیل سرمایه و سرمایه‌گذاری در سال‌های دهه 1390 حکایت دارد. ازآنجاکه سرمایه‌گذاری در کنار بهره‌‌وری از مهم‌ترین عوامل تضمین‌کننده رشد اقتصادی آتی و ارزش‌آفرینی در هر کشوری است، نزولی شدن این روند در کنار سهم ناچیز بهره‌‌وری در اقتصاد ایران، هشداری جدی برای آینده اقتصاد کشور خواهد بود. به این معنی که افزون‌بر اینکه فرصت‌‌های جدیدی از طریق سرمایه‌گذاری برای تضمین رشد اقتصادی و اشتغال‌زایی فراهم نمی‌شود، به دلیل استهلاک سرمایه‌گذاری‌‌های سال‌های پیش در طول زمان، آن‌ها نیز اثربخشی قبلی را نخواهند داشت. در صورت تداوم عدم تحقق سرمایه‌گذاری شاهد ایجاد ارزش‌افزوده و ثروت واقعی از بخش‌‌های حقیقی اقتصاد و درنتیجه، اشتغال‌زایی پایدار نخواهیم بود که این به معنای گسترش فقر و بیکاری به‌جای ثروت و کارآفرینی است و در این فضا صحبت از توسعه اقتصادی و صنعتی با ابهام مواجه می‌شود. در واقع، توسعه سرمایه‌گذاری در فعالیت‌‌های سودده اقتصادی و انباشت سرمایه به بهبود رفاه مردم و توسعه فعالیت‌های اقتصادی کارفرمایان و فعالان اقتصادی منجر خواهد شد که این منافع مشترک، کشور را در مسیر رشد اقتصادی مستمر قرار خواهد داد. در همین راستا، موضوع تامین مالی به‌منظور سرمایه‌گذاری مسئله‌ای بسیار مهم است که این مطالعه به آن پرداخته است. در همین زمینه مواردی ازجمله استفاده از روش‌های متنوع به‌منظور تامین مالی، تسریع در مولدسازی دارایی‌های دولت، تامین سرمایه در گردش بنگاه‌های تولیدی، توجه به بنگاه‌های تولیدی در قالب تعاونی و توجه ویژه به بازار سرمایه و اصلاح ساختار بورس پیشنهاد می‌شود.