تحلیلی بر موانع فرزندآوری در ایران از منظر اقتصاد جمعیت

پیامدهای منفی بحران جمعیت و کاهش فرزندآوری نه‌تنها مانع پیشرفت کشور می‌شود، بلکه این موضوع زمینه‌ساز تضعیف امنیت اقتصادی در کشور خواهد بود. هرچند عوامل مختلف اجتماعی و فرهنگی در کاهش فرزندآوری موثرند، اما نقش عوامل اقتصادی را در تضعیف انگیزه‌های فرزندآوری خانوارهای کشور نباید نادیده گرفت. اهمیت این موضوع از این حیث دوچندان است که نه‌تنها دهک‌های پایین بلکه دهک‌های متوسط درآمدی نیز با کاهش سطح رفاه اقتصادی طی چند سال متوالی مواجه‌ بوده‌اند. با توجه به اهمیت موضوع، سیاست‌های برقراری ثبات اقتصادی و جلوگیری از گسترش شاغلان فقیر، اتخاذ سیاست‌های رفاهی، سنجش مستمر وضعیت رفاه اقتصادی مردم و ارائه آمار شفاف در این حوزه، سرمایه‌گذاری به‌منظور ابقای خانواده و پرهیز از طلاق، ثبت و رصد مستمر داده‌های آماری رخدادهای جمعیت و انجام دادن مطالعات دقیق در این حوزه، سیاست‌های تشویقی به‌منظور افزایش تمایل به ازدواج و فرزندآوری، توجه به حلقه‌های مفقوده و سیاست‌گذاری درست در حوزه فرزندآوری و فرزندپروری، نظارت و رصد دقیق اجرای قوانین و سیاست‌های حوزه جمعیت، آموزش و فرهنگ‌سازی درست در سبک زندگی (فرزندآوری، فرزندپروری و...)، ایجاد امنیت شغلی برای مادران، اتخاذ سیاست‌های مدون برای خروج از بحران سالمندی، نظارت دقیق به‌منظور مطابقت عملکرد نهادهای بین‌المللی با اهداف سیاست‌های جمعیت و...، به توسعه هم‌زمان کمی و کیفی جمعیت کشور می‌انجامد.