تحلیلی بر تاثیر نرخ ارز بر صادرات کشور

سال‌هاست که عده‌ای در اقتصاد ایران بر اساس یک‌سری تحلیل‌های مکانیکی، حسابداری یا استفاده از نظریات پایه مالیه بین‌الملل و اقتصاد کلان (که در جای خود درست، اما مبتنی بر فروض خاص هستند) استدلال می‌کنند که اگر نرخ ارز بالا رود، صادرات افزایش می‌یابد، شتاب می‌گیرد و آثار آن مشکلات کلان اقتصادی را حل می‌کند، اما در سه دهه گذشته شاهد بودیم که با همین منطق ساده نرخ ارز بالا رفت، اما صادرات غیرنفتی شتاب نگرفت و از سطح کالاهای سنتی کشاورزی و محصولات اولیه پتروشیمی و میعانات گازی و خام‌فروشی‌های فلزی فراتر نرفت. افزون‌بر محدودیت‌های فنی، محدودیت‌های ساختاری، ‌نهادی و مدیریتی مانع تحقق شتاب صادرات شده است. ازاین‌رو برای ارتقا و شتاب صادرات باید ساختارهای پولی و مالی را شفاف کرد و دنباله‌رو بخش تولید قرار داد و فعالیت‌های بخش نامولد را محدود کرد. در این صورت است که فضای کسب‌وکار برای تولید کیفی آماده می‌شود. مسلماً در کنار این اقدامات، شکل‌گیری رقابت‌پذیری فنی،‌ تدوین و اجرای راهبردهای تجاری و تولید کالاهای استاندارد با کیفیت بالا و قابل رقابت با تولیدات بین‌المللی لازم است. وقتی این امور محقق شد، علامت‌دهی قیمت‌ها به متغیرهای حقیقی ازجمله علامت‌دهی نرخ ارز به صادرات غیرنفتی موضوعیت می‌یابد و فعال می‌شود.