راهبردهای تامین مالی جمعی در راستای مشارکت حداکثری افراد جامعه در فعالیت‌های اقتصادی مبتنی‌بر بند اول سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی

مدل تامین مالی جمعی یکی از روش‌های نوین برای تامین مالی پروژه‌های عام‌المنفعه یا دارای ریسک بالا است که از عهده موسسات مالی و بانک‌ها برنمی‌آید و اغلب رغبتی به این پروژه‌ها نشان نمی‌دهند. این مدل که شباهت زیادی به آیین سنتی گلریزان دارد، دسترسی کارآفرینان به سرمایه مورد نیاز را با کمک اهرم جمعیتی و سرمایه خرد افراد فراهم می‌کند. بحران مالی سال 2008 زمینه بروز و ظهور این ابزار را در سطح جهانی فراهم کرد، اما همچنان این روش در ایران در ابتدای راه است. لذا، مطالعه تجربه کشورهایی همچون چین، درصورتی‌که با اقتضای فرهنگ و اجتماع ما هم‌نوا شود، نسخه مورد اعتنا و باارزشی است. از جمله مهم‌ترین چالش‌های پیش روی تامین مالی جمعی در ایران، اوضاع نابسامان اقتصادی و سطح پایین قدرت خرید مردم، هزینه‌فرصت بالای کارآفرینی در مقابل دلالی و ضعف فرهنگ جمع‌سپاری است. چالش‌هایی که راهکار آن در اجرای درست سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی نهفته است. با عنایت به اهمیت جایگاه تامین مالی در فضای اقتصادی و مفاهیمی مانند درون‌زایی، مردمی‌سازی و استفاده از حداکثر ظرفیت ملی در رشد و پیشرفت اقتصادی که ازجمله نکات کلیدی مستخرج از ابلاغیه سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی است، می‌توان توسعه ابزار تامین مالی جمعی را به‌عنوان راهبردی قطعی برای نیل به این اهداف در دستور کار قرار داد.