سیاست‌های بهینه سرمایه‌گذاری در بخش‌های اولویت‌دار اقتصادی

با توجه به اینکه یکی از الزامات رونق تولید و اشتغال، جذب سرمایه و به‌کارگیری آن در بخش‌های اولویت‌دار است، اهمیت جذب و چگونگی صرف سرمایه در بخش‌های مختلف بر کسی پوشیده نیست. نگاهی به روند سرمایه‌گذاری در کشور در سال‌های اخیر نشان می‌دهد روند جذب سرمایه به‌خصوص در بخش ماشین‌آلات از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست؛ هرچند روابط بین‌المللی و اعمال محدودیت در ورود فناوری به داخل کشور، اثرگذاری بالایی در این عرصه داشته است. یکی از اولویت‌های اساسی در جذب سرمایه، رشد پایدار بخش‌های اقتصادی ازجمله صنعت و معدن، کشاورزی و... است، اما متاسفانه تنها شاهد حجم زیاد سرمایه‌گذاری در بخش خدمات در مقایسه با دیگر بخش‌های اقتصاد هستیم. به نظر می‌رسد این موضوع به دلیل رشد فعالیت‌های غیرمولد از کارایی لازم برخوردار نیست و تداوم آن تهدیدی برای امنیت اقتصادی شمرده می‌شود. همچنین، عملکرد نامطلوب دولت در حوزه پرداخت بودجه عمرانی به تجهیز زیرساخت‌ها که خود عاملی در راستای جذب سرمایه‌گذار داخلی و خارجی است، یکی دیگر از اولویت‌های سرمایه‌گذاری است که کمتر به آن توجه شده است. شاید بتوان ازجمله دلایل نارسایی‌ها در این حوزه را ناشی از نامناسب بودن فضای کسب‌وکار، نبود ثبات در متغیرهای کلان اقتصادی، گسترش و رونق ‌بخش نامولد در اقتصاد، حاکمیت دید منطقه‌ای و عدم توجه به مقوله آمایش سرزمین دانست. ازاین‌رو برخی راهکارها ازجمله افزایش هزینه‌فرصت فعالیت‌های نامولد، بهبود فضای کسب‌وکار، ثبات در متغیرهای کلان اقتصادی، الزام به تبعیت از سند آمایش سرزمین و... پیشنهاد می‌شود.