راهبردهای به‌کارگیری گواهی سپرده نفتی

هدف پژوهش حاضر بررسی ماهیت و چگونگی عملکرد گواهی سپرده نفتی در ایران با روش پژوهش تحلیلی و کتابخانه‌ای است. عرضه اوراق گواهی سپرده نفتی در بورس اوراق بهادار از تاریخ 22 اسفند 1401آغاز شده که دارای مزایای متعددی برای شرکت ملی نفت و فعالان بازار سرمایه است که سبب توجیه‌پذیری انتشار آن می‌شود. از مزایای بسیار این گواهی‌ می‌توان به مزایای خاص اقتصادی به ‌دلیل راهبردی بودن محصولات حوزه انرژی، استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی ذی‌نفع، بررسی مباحث بازرگانی و تحویل به‌صورت موازی، اثرپذیری قیمت‌گذاری از بازار بورس، قیمت‌گذاری درست و حرفه‌ای، معاملات واقعی فعالان در قالب سازوکار بازار، ابزار پوشش ریسک تورم (دارایی شناور)، حمایت ملموس و قانونی، ابزار توثیق و تضمین، ابزار فروش و توسعه بازار و ابزار تهاتر اشاره کرد. ویژگی مهمی که در این گواهی سپرده نفتی وجود دارد، قیمت‌گذاری دلاری با تسویه ریالی در نرخ سامانه سناست. این ویژگی باعث می‌شود نقدینگی مازاد در جامعه که به سمت بازارهای نامولد و دارایی مانند ارز، طلا و مسکن رفته است، به سمت بازارهای حقیقی و مولد یعنی «نفت و گاز» هدایت شود. به لحاظ ماهیت فقهی با توجه به اینکه نفت جزو انفال و متعلق به امام‌المسلمین است، باید بررسی بیشتری صورت گیرد که در این گزارش بدان پرداخته نشده است.