سیاست هدفمندسازی یارانه‌ها؛ مرور برخی از تجربیات جهانی و آموزه‌هایی برای ایران

هدفمندسازی یارانه‌ها یکی از سیاست‌های حمایتی در راستای دسترسی هدفمند گروه‌های هدف به منابع حمایتی و کاهش خطای شمول و طرد در اجرای سیاست‌های حمایتی و رفاهی است. در مقاله پیش رو پس از توضیح انواع یارانه‌ها و شیوه‌های هدفمندی و شناسایی گروه‌های هدف، به برخی از تجربیات هدفمندسازی یارانه‌ها در کشورهای در‌حال‌توسعه اشاره شده است. مرور تجربیات کشورها نشان می‌دهد حمایت‌های نقدی غیرمشروط، حمایت از گروه‌های جمعیتی خاص به‌ویژه اقشار آسیب‌پذیر، برقراری تور ایمنی اجتماعی و توسعه پوشش حمایتی، تعیین اصول شفاف و عادلانه در تفکیک خانواده‌های پردرآمد از کم‌درآمد، شبکه‌های حمایت اجتماعی هدفمند، اصلاحات تدریجی، اطلاع‌رسانی عمومی و ایجاد شفافیت برای آگاه‌سازی مردم از فرصت‌ها و مزایای طرح، اصلاح الگوی مصرف انرژی، برنامه‌های محرومیت‌زدایی، توسعه حمل‌و‌نقل عمومی و ارتقای نظام تامین اجتماعی و خدمات بهداشتی و درمانی از مهم‌ترین اقدامات جبرانی کشورها در راستای اجرای اصلاحات در زمینه هدفمندسازی یارانه‌هاست. این برنامه‌ها در راستای افزایش اعتماد اجتماعی، کاهش فقر، حمایت و همراهی سیاسی شهروندان، جلوگیری از آشوب‌های اجتماعی، کاهش نارضایتی‌های اجتماعی و به‌طور کلی پیشبرد اصلاحات در یارانه‌ها کمک‌کننده است. این تجربیات می­تواند راهنمای سیاست‌گذاری اجتماعی یارانه‌ها در ایران باشد.