الگو سازی برای امنیت منطقه ای خلیج فارس با محوریت جمهوری اسلامی ایران

با فروپاشی نظام دوقطبی، مسایل منطقه ای که عمدتاً تحت تاثیر روابط آمریکا وشوروی بودند، از اهمیت و ارزشی ویژ ه برخوردار شدند. با گذار از این نظام تقریباًمتصلب، کشورهای جهان امکان یافتند نقش فعال تری به خصوص در سطح منطقه ایایفا کنند. از آنجا که تیوری های مختلف روابط بی نالملل بر جنب ههایی گوناگون ازمنطق هگرایی تاکید دارند، این مسیله هنوز نواقصی دارد که باید برطرف شود. علاوهبر این، معیارهایی متعدد مانند هم جواری جغرافیایی، وجود مرکزی مالی، اقتصادی،سیاسی، فرهنگی و مذهبی، نهادهای منطقه ای و تعامل زیاد اقتصادی برای تعریفاین اصطلاح به کار رفته است که خود بر پیچیدگی های مرتبط با منطق هگراییمی افزاید. از سوی دیگر، به رغم تجارب نسبتاً موفق همگرایی منطقه ای در برخیمناطق جهان از جمله اروپا و آسیای جنوب شرقی، منطقه خلیج فارس یک استثنا دراین زمینه محسوب می شود و تلا شها در این منطقه برای پیشبرد همگرایی منطقه ایموفقیت آمیز نبوده است. ه مچنین به اعتقاد بسیاری ناظران، چش مانداز روشنی در اینمورد وجود ندارد.در مقاله حاضر پس از بررسی تیوری های مختلف در مورد منطق هگرایی، با ترکیبتیوری سازه انگاری و انتخاب عقلایی، منطق هگرایی در خلیج فارس تحلیل و الگوییمطلوب برای این منطقه بر مبنای الگوی جامعه امنیتی کثر تگرا ارایه می شود.ه مچنین ضمن بررسی چالش های موجود سر راه تش یکل چنین جامعه امنیتیکثر تگرا در خلیج فارس راهکارهای مقابله با این چالش ها مورد بررسی قرار م یگیرد.