نقش سامانه های اطلاعاتی فضاپایه یا کاهش آسیب پذیری امنیت ملی

روند تغ ییر تکنولوژی دفاعی از سیستم های مکان کیی به سامانه های اتمی و سپس سامانه هایاطلاعاتی و سامان ههای تکنولوژیک و بیوتکنولوژیک و ورود فضا به عنوان بعد چهارم صحنهجنگ و توسعه نانوتکنولوژی در ابعاد مختلف باعث تغ ییر دیدگاه کارشناسان نظامی نسبت بهتکنولوژی دفاعی شده است. در پی توسعه فناوری های نظامی تعداد کمی نیرو با تکنولوژیبرتر بر مناطقی بسیار گسترده سیطره یافته اند و از حجم نیروهای مسلح کاسته شده است.بخشی مهم از این تکنولوژی به سامانه های فضاپایه مربوط است که در عملیات های نظامیدر زمینه های مختلف مانند شناسایی عکسی و الکترون کیی، مخابرات، هواشناسی، هدایت،ردیابی، ناوبری، نظارت و کنترل و... مورد استفاده قرار م یگیرند. نکته مهم و محوری کاربردسامانه های فوق نحوه هماهنگی و سازماندهی آنها در قالب یک سامانه فرماندهی و کنترلبا طراحی جامع و هم هجانب هنگر به منظور ایجاد اشراف اطلاعاتی است که امروز به وضوحکاربردهای عملیاتی آن در خاورمیانه مشاهده می شود. بدیهی است اولین گام به منظورمقابله یا به کارگیری سامان ه فوق شناخت این سیستم و زیرمجموعه های آن است. سامانه هایاطلاعاتی فضاپایه نقشی بسزا در ایجاد اشراف اطلاعاتی دارند و بدون آنها اهداف اشرافاطلاعاتی محقق نخواهد شد و هم زمان با پیچیده شدن تکنولوژی دفاعی اهمیت بخش فضادر جنگ های آینده افزایش می یابد. سامانه های فضایی ویژگ یهایی منحصر به فرد دارند وغالباً در حوزه قوانین حقوق بین الملل قرار نم یگیرند و لذا استفاده از آنها بار حقوقی برایکشور ما به همراه ندارد. لذا در این مقاله سعی شده است مولف ههای امنیت ملی از دیدگاهآسیب پذیری از طریق سامان ههای هوایی و فضایی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد.