هویت ایرانی - اسلامی و امنیت پایدار جمهوری اسلامی

مسیله و دغدغه اصلی مقاله پیش رو بررسی رابطه هویتهای جمعی در ایران ومشخصاً هویت ملی (یا ایرانی)و هویت مذهبی (یا اسلامی) با هویت امنیت پایداراست. فرضیه اصلی نگارنده آن است که رابطه میان هویت های متنوع موجود در جامعهایران عامل اصلی تحقق امنیت پایدار است. بر این اساس در ابتدا به بررسی نسبتامنیت پایدار و هویت به لحاظ نظری پرداخته و سپس مفهوم هویت ایرانی و اسلامیبررسی شده است. در بررسی وضعیت موجود، رابطه میان هویت ایرانی و اسلامی از نوعتر کیبی و هم نشینی و عدم مزاحمت بوده و هست. برای تحقق امنیت پایدار نیز راهبردامنیتی کشور باید به سمت تقویت رویکرد وحدت در کثرت و تر کیب گرایی میان انواعهویت های جمعی اعم از ملی، اسلامی و قومی (و حتی هویت مدرن) باشد. برای تحققشرایط امنیت پایدار باید درصدد تقویت رابطه میان فرهنگی و کاهش حساسیت هایبین فرهنگی میان پیروان و علاقه مندان به انواع خرده هویت های موجود در جامعه ایرانبود. به طور مشخص برقراری امنیت پایدار در جمهوری اسلامی منوط به پیوندزنی وتعامل میان هویت های متعدد فرهنگی و اجتماعی است و باید ظرفیت های تکنیکی ومهارت های ارتباطی برای افزایش تعاملات بین فرهنگی ارتقا و افزایش یابد.