امنیت پایدار در سند چشم‌انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران

سند چشم‌انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران مهم‌ترین و عالی‌ترین سند بالادستی و به منزله راهنما و سندی فرابخش برای تامین امنیت پایدار در کشور، تهیه برنامه‌های پنج ساله کشور و بودجه سالیانه دولت است. این سند تعیین‌کننده محورهای پیشرفت ایران و راهبرد امنیتی و سیاست خارجی کشور برای رسیدن به جایگاه اول منطقه‌ای در سال 1404 است. یکی از پیش‌شرط‌های تحقق چنین هدفی در اوضاع آشفته نظام بین‌المللی و نیز تحولات کشورهای خاورمیانه براثر بیداری اسلامی، نیل به وضعیت امنیت پایدار در جمهوری اسلامی ایران است. داشتن جامعه‌ای امن، باثبات، توسعه‌یافته و الهام‌بخش در افق 1404 از اهداف سند چشم‌انداز بیست ساله است. بدون تامین امنیت پایدار در برابر تهدیدهای متصور، امکان نیل به اهداف سند چشم‌انداز تقریباً غیر‌ممکن است. افزایش تهدیدهای بین‌المللی آمریکا و اسراییل علیه ایران از ضرورت‌های تلاش برای رسیدن به امنیت پایدار در کشور است. ایفای نقش جایگاه اول منطقه‌ای بر اساس برنامه سند چشم‌انداز صرفاً در شرایطی امکان‌پذیر است که ایران اقدامات لازم را برای ایجاد تعادل، ثبات و همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی انجام دهد و امنیت پایدار را در کشور برقرار کند.در این مقاله ضمن بررسی و ارزیابی چیستی و مفهوم امنیت در سند چشم‌انداز 1404، موضوع امنیت پایدار ایران براساس الگوی سند چشم‌انداز بررسی می‌شود. اطلاعات مد نظر برای این پژوهش به شیوه کتابخانه‌ای جمع‌آوری شده است. با توجه به ماهیت موضوع و مولفه‌های مورد بررسی، رویکرد حاکم بر پژوهش توصیفی‌ـ تحلیلی است. به این منظور با روش تحلیل محتوای سند چشم‌انداز، شیوه‌های تحقق امنیت پایدار بررسی و احصا می‌شود. در این نوشتار، چشم‌انداز ایران به عنوان جامعه‌ای امن در سال 1404، مورد بررسی قرار می‌گیرد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد که تعامل موثر و سازنده با ملت‌ها و دولت‌های جهان و نیز پیشرفت و توسعه اقتصادی مستمر پیش‌نیاز نیل به «امنیت پایدار» در افق 1404 است.