مکتب نرم افزاری شهید بروجردی و امنیت مردم نهاد

موقعیت ریاضی و ژیوپلتیک منحصر به فرد ایران اسلامی در ادوار مختلف در معرضتحولات عمیق گفتمانی و جدی قرار داشته است. در این تحولات گفتمانی و جدیجا به جایی قدرت، ماهیت فرهنگی و بافت سرزمینی و انسانی این واحد سیاسی به شدتدر معرض تحولات سیاسی، نظامی و امنیتی قرار گرفته است، به حدی که حافظه تاریخیآن را از منظراقوام مختلف به ویژه اقوامی که در معرض جدی این تحولات قرار داشتند،همواره در حالت انتظار قرار داده است.در این فضای گفتمانی و شرایط سیاس ی امنیتی، ایران پساانقلاب اسلامی و جمهوریاسلامی نوپا وارد موقعیت آشوب و شورشگری در کردستان شد. اعزام نیروهای داوطلبسپاه پاسداران انقلاب اسلامی به فرمان روح بخش حضرت امام خمینی(رض) پس از غایلهپاوه به کردستان انجام شد و اقدامات موثر در مدیریت ناامنی به سبک و سیاق مکتب نرمافزاری شهید محمد بروجردی با تاسی به مکتب انسان شناسی اهل البیت(ع) و مناسباتقدرت سیاست و امنیت مردم نهاد در دستورکار قرار گرفت. شهید محمد بروجردی ازجمله فرماندهان روندگرا بود و سعی وافری داشت که از شبکه دانشی و هیجانی ناشی ازتحولات خصلتِ نظامی گری روتین را از نظام سخت افزاری به نظام معرفتی معنا بنیانرهنمون سازد. او مفهوم جدید معناسالاری را جایگزین قدرت سالاری روتین کرد و از قبلاین لوگوتراپی در مفهوم جدید قدرت سالاری مردم نهاد فازی نو در حوزه امنیت پژوهیدر عرصه مدیریت مناطق بحرانی به میان آورد. این مقاله درصدد است ابعاد این مدعا رامطرح کند و از طرفی جایگاه روش و مکتب و فلسفه نظامی گری شهید محمد بروجردی راتا حدودی پس از گذشت سال ها غبار و مظلومیت آشکار سازد.