امنیتی سازی در فضای پسا کپنهاگی: مبادی و چالش ها

نظریه امنیتی‌سازی یکی از پر کاربرد‌ترین نظریات امنیتی معاصر است که توسط پژوهشگران در تبیین پدیده‌ها و مسائل مختلف امنیتی به کار گرفته شده است. این نظریه که ابتدا توسط مکتب کپنهاگ ارائه شد، همچنان در معرض اصلاح و نوآوری است تا با پوشاندن نقاط ضعف نظری و اجرایی خود قابلیت کاربردی خود را ارتقا بخشد. مقاله حاضر با تکیه بر مطالعات اسنادی درصدد توضیح بخشی از این تلاش‌ها و تبیین برخی از این نوآوری‌ها است که با عنوان نظریه‌پردازان «پسا کپنهاگی» مشهور شده‌اند. نگاه این اندیشمندان به امنیتی‌سازی بیشتر از آبشخور نظریات جامعه‌شناسانه سیراب شده و آنها درک برساخت‌گرایانه از امنیت را وسعت بخشیده اند. آنها علاوه بر نقش کنش گفتاری، از نقش بافت در تقویت یا تضعیف امنیتی‌سازی سخن گفته، خواهان توجه بیشتر به نقش مخاطب در فرایند امنیتی‌سازی بوده و تصویری پیچیده‌تر و کامل‌تر از امنیتی‌سازی ارائه می‌نمایند. آنها همچنین سعی دارند با تمرکز بر مسائل روش‌شناسی، قابلیت کاربردی سازی این نظریه را ارتقا بخشند. با این حال، ماهیت هیبریدی نظریه، زمینه‌وندی آن، مشکلات روش‌شناسانه و برخی ابعاد مغفول نظریه از مهم‌ترین چالشهایی هستند که مشکلاتی را در حوزه نظر و عمل برای آن فراهم نموده است.

securitization in the post-copenhagen space

securitization theory is one of the most widely used contemporary security theories, which has been used by researchers to explain various security phenomena and issues. this theory, which was first presented by the copenhagen school, is still subject to modification and innovation to improve its practicality by covering its theoretical and operational weaknesses. based on documentary studies, this article tries to explain some of these efforts and explain some of these innovations, which are known as post-copenhagen theorists. the view of these thinkers on security is more watered than sociological theories and they have expanded the constructionist understanding of security. in addition to the role of speech act, they have talked about the role of context in strengthening or weakening security, they want to pay more attention to the role of the audience in the process of security, and present a more complex and complete picture of security.they also try to improve the applicability of this theory by focusing on methodological issues. however, the hybrid nature of the theory, its context, methodological problems and some neglected aspects of the theory are among the most important challenges that have created problems for it in the field of opinion and practice.