بررسی قوانین مربوط به «پایش پنهانی مکان‌ها» در ایران

تحقیقات مقدماتی در خصوص جرایم در برخی موارد می‌تواند چالش‌هایی به دنبال داشته باشد. از سوی دیگر پیگیری و رسیدگی اعمال مجرمانه، همواره زمانی به ‌وقوع می‌پیوندد که این اعمال کشف شده باشند و پرونده کیفری زمانی از دادگاه به دادسرا گسیل می‌شود که ادله محکومیت جهت صدور قرار مجرمیت کفایت نماید. بسیاری از مراحل کشف ادله و تحقیقات مقدماتی طی عملیات پلیسی بدست می‌آید. این عملیات می‌تواند شامل پایش پنهانی مکان‌ها نیز باشد، آنچه مورد بحث این مقاله بود و به روش توصیفی تحلیلی به آن پرداختیم؛ پایش مخفیانه اماکن به‌صورت سمعی و بصری بود. ضرورت انجام این تحقیق آن است که پایش پنهانی مکان‌ها از حیث تعرض به حقوق خصوصی افراد می‌تواند مناقشه‌برانگیز باشد. به این نوع پایش در اصطلاح حقوقی استراق سمع یا شنود گفته می‌شود. مشاهده گردید که قانون اساسی و قانون آیین دادرسی کیفری ورود غیرقانونی به اماکن را ممنوع و تفتیش و بازرسی از آن را منوط به حضور مالکان نموده‌اند. به‌عنوان نتیجه بحث می‌توان اعلام نمود این نوع از پایش در دو حالت مورد تایید مقنن قرار گرفته است. یکی حالتی که مربوط به امنیت داخلی و خارجی کشور باشد و دیگری حالتی که مربوط به کشف جرائم موضوع بندهای الف، ب، پ و ت ماده 302 قانون آیین دادرسی کیفری باشد. هر چند توجه به این نکته حائز اهمیت است که مسئله قانونیِ مطروحه در ماده 150 قانون آیین دادرسی، کنترل مخابراتی است و مسئله پژوهش حاضر بیشتر شامل پایش مکانی می‌گردد که در حقیقت نوعی تفتیش و تحت سیطره ماده 137 قرار می‌گیرد. لذا جهت جلوگیری از هر گونه اِعمالِ سلیقه در زمینه نقض حریم خصوصی؛ بهتر است موارد حصری که امکان پایش سمعی و بصری در آن وجود دارد؛ طی قوانین آتی صراحتاً مورد اشاره قرار بگیرد.

Legal Nature of Covert Surveillance of Places in Iranian Law

Prosecution and prosecution of criminal acts always occur when these acts are discovered, on the other hand, the criminal case is sent from the court to the prosecutor’s office when the evidence of conviction is sufficient to issue a conviction. Many stages of discovery of evidence and preliminary investigations are obtained during police operations. This operation can also include site inspections, which were discussed in this article and discussed in a descriptiveanalytical manner; Covert surveillance of places was audiovisual. This type of monitoring is called eavesdropping in legal terms. It was observed that the Constitution and the Code of Criminal Procedure prohibit illegal entry into places and make its inspection and inspection conditional on the presence of individuals. However, this type of monitoring has been approved by the legislature in two ways. One is the case related to the internal and external security of the country and the other is the case related to the detection of crimes subject to paragraphs A,B,C and T of Article 302 of the Code of Criminal Procedure. However, it is important to note that the legal issue raised in Article150 of the Code of Judicial Procedure is telecommunications control, and the issue of the present study mostly involves spatial monitoring, which is in fact a kind of inspection and is controlled by Article137. Therefore, in order to prevent any exercise of taste in the field of privacy violations; Exclusive cases where audio and visual monitoring is possible; be explicitly mentioned in future laws.