|
|
نشانهشناسی نفوذ در سیاست خارجی ایران (با تاکید بر دهه 1390)
|
|
|
|
|
نویسنده
|
متقی ابراهیم ,امینی حسن
|
منبع
|
آفاق امنيت - 1396 - دوره : 10 - شماره : 35 - صفحه:93 -120
|
چکیده
|
مفهوم نفوذ در ادبیات سیاسی و راهبردی ایران مربوط به شرایطی است که نشانههایی از استحاله خزنده در الگوی رفتاری کارگزاران اجرایی و مقامات سیاسی شکل گرفته است. دهه نود «پروژه نفوذ» محور اصلی کنش قدرتهای بزرگ برای اثرگذاری بر روندهای سیاسی و سیاست خارجی ایران بوده است. در فرایند اثربخشی مفهوم نفوذ در سیاست خارجی، ایستارهای بوروکراتیک و مبتنی بر سازش جایگزین ایستارهای انقلابی میشود. طبیعی است که فرایندهایی همانند کارگزاران بوروکراتیک و سیاستهای عملگرایانه نیز جایگزین سیاست و کارگزاران انقلابی میشود. بهطور کلی نفوذ در عصر «شبکههای اجتماعی» و «فضای مجازی»، براساس نشانههای هنجاری شکل گرفته است و هرگونه هنجارسازی میتواند آثار و پیامدهای خاص خود را در سیاست خارجی امنیتی ایجاد کند. نشانههای نفوذ شکلگیری فرایندی است که نیروهای گریزازمرکز در دو جهت ایفای نقش میکنند: گروه اول را باید سوژههایی دانست که تحت تاثیر محیط بیرونی در جهت ایجاد تضادهای هنجاری در ساختار سیاسی ایران قرار میگیرند؛ گروه دوم مربوط به نیروهایی است که در فضای تضاد ساختاری بر ضرورتهای کنش بوروکراتیک به مفهوم سازش سیاسی و بینالمللی تاکید دارند. در این مقاله، هر نیرو یا کارگزاری که زمینهساز ترمیدور باشد، بهعنوان نماد و نشانه نفوذ تلقی میشود. پرسش مقاله به این امر اشاره دارد که «نشانهها، کارگزاران و فرایندهای نفوذ در جهت تغییر نقش ملی سیاست خارجی ایران شامل چه نشانههایی است؟» فرضیه مقاله به این موضوع اشاره دارد که «تضادهای ایستاری کارگزاران کنش بوروکراتیک و انقلابی هدفمحوری زمینهساز ترمیدور و بهعنوان نماد نفوذ در سیاست خارجی ایران شمرده میشود.» تبیین مقاله براساس روششناسی «استیون لوکس» در قالب «بعد سوم قدرت» به مفهوم اغوا و فریب انجام میگیرد.
|
کلیدواژه
|
نشانهشناسی نفوذ، سیاست خارجی ایران، ترمیدور، هنجارهای انقلابی، هنجارهای بوروکراتیک
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, ایران, دانشگاه عالی دفاع ملی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
The Semiotics of Influence on Iranian Foreign Policy (with Emphasis on the 1990s)
|
|
|
Authors
|
mottaghi ebrahim ,amini hassan
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|