دولتسازی دموکراتیک و ملتسازی انسجامیافته در عراق نوین (2015 2003)
|
|
|
|
|
نویسنده
|
متقی ابراهیم ,الغبان محمدسالم
|
منبع
|
آفاق امنيت - 1396 - دوره : 10 - شماره : 34 - صفحه:101 -138
|
چکیده
|
دولتسازی دموکراتیک را میتوان اصلیترین ضرورت عراق نوین دانست. دولتسازی در سالهای بعد از اشغال عراق با نشانههایی از چالش قومی و هویتی روبهرو شده است. نیروهای چالشگر متاثر از برخی بازیگران منطقهای و بینالمللی تلاش کردهاند موضوع هویت ملی را تحت تاثیر قرار دهند و با این کار چالشهای ساختاری عراق را گسترش دهند. روند دولتسازی و ملتسازی در عراق تحت تاثیر مولفههای مختلف اجتماعی، سیاسی و الگوی کنش نخبگان شکل میگیرد. نخبگان عراق در دوران حکومت بعثی موقعیت خود را از طریق سلسله مراتب حزبی به دست میآوردند. در این فرایند، گروههای قومی مختلف میتوانستند در ساختار سیاسی عراق ایفای نقش کنند. بحران سیاسی عراق در حال حاضر مربوط به شرایطی است که نشانههایی از تضاد سیاسی بین نخبگان را که به گروههای مختلف فرهنگی، قومی و سیاسی تعلق دارند، اجتنابناپذیر کرده است. در محیطی که تضادهای قومی، هویتی و مذهبی وجود دارد، نخبگان کار دشواری برای دولتسازی دارند. به همین دلیل روابط جدید دولتسازی در عراق بدون توجه به نقش نخبگان در روند کنترل قالبهای احساسی و قومیتی امکانپذیر نخواهد بود. بنابراین پرسش اصلی پژوهش این است که «نخبگان در فرایند دولتسازی دموکراتیک در عراق چه ویژگیهایی دارند و دولتسازی در چه فرایندی حاصل میشود؟» فرضیه مقاله معطوف تبیین این گزاره است که «دولتسازی و ملتسازی دموکراتیک در عراق از طریق انسجام اجتماعی و همبستگی نخبگان در فرایند نهادسازی اجتماعی حاصل میشود». دولتسازیهای دموکراتیک در عراق نیازمند روششناسی مبتنی بر «تحلیل دادهها» و همچنین «تحلیل محتوا»ست. در این پژوهش از روش ترکیبی بهره گرفته میشود و به موازات جمعآوری دادههای توصیفی، از قالبهای تحلیل محتوا و مصاحبه نیز استفاده و با برخی نخبگان عراقی درباره روند و شاخصهای دولتسازی در عراق مصاحبه شده است.
|
کلیدواژه
|
دولتسازی در عراق، بحران هویت، نخبگان، انسجام اجتماعی، نهادسازی دموکراتیک
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, ایران, دانشگاه تهران, ایران
|
|
|
|
|
|
|