بررسی مناسبات امنیتی امریکا و عربستان سعودی بر پایۀ نظریۀ نورفتارگرایی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
متقی افشین ,قره بیگی مصیب
|
|
منبع
|
آفاق امنيت - 1397 - دوره : 11 - شماره : 39 - صفحه:191 -210
|
|
چکیده
|
نظریۀ نورفتارگرایی، مفهوم امنیت را بیش از هر چیز، به عنصر فرهنگ وابسته می داند و سازه های آیکونوگرافیک همچون تاریخ و فرهنگ را در تثبیت امنیت، مهم تلقی می کند. ازسوی‌دیگر، برجسته‌بودن مفهوم قدرت در این نظریه، باعث می شود تا امنیت از مفهومی چندبعدی و سلسله‌مراتبی برخوردار شود. بنابراین، می توان رفتارهای امنیتی همگرایانه میان امریکا و عربستان را که از سال 2011 بدین‌سو افزایش روزافزونی یافته و پس از تغییرات در ریاست‌جمهوری امریکا از سال 2017 به‌این‌سو خصلتی راهبردی یافته است، در چند بعد بررسی کرد. این ابعاد شامل بنیادهایی چون هژمونی، ایدئولوژی و فرهنگ است. بنابر پیش‌فرض نظریۀ نورفتارگرایی، فقدان ساختارهای تثبیت‌شدۀ فرهنگی و غلظت ایدئولوژی از زمینه های مهمی است که می تواند فقدان امنیت را در یک کشور نشان دهد. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی به این دو پرسش، پاسخ داده است که رفتارهای فزایندۀ امنیتی عربستان سعودی در منطقه چگونه قابل تبیین است و نیز مناسبات فزایندۀ امنیتی این کشور با امریکا به ویژه پس از روی‌کار‌آمدن دونالد ترامپ، چه بازخوردهایی دارد؟ نتایج، نشان می دهد که مفاهیمی همچون وابستگی ایدئولوژیک، فقدان تاریخی دولت ملت، نقصان در هویت های نرم افزاری فرهنگی و قدرت تک لایه ای، رفتار فزایندۀ امنیتی عربستان در محیط بیرونی را تعیین و توجیه می کند. به‌سخن‌دیگر، عربستان سعودی با برون فکنی کاستی های ایدئولوژیک، از میدان های منازعه در محیط بیرونی برای پرکردن گسست های تاریخی و فرهنگی دولت ملت خود بهره می برد. به‌همین‌دلیل، رفتارهای امنیتی و قدرت سخت افزاری در منطقۀ خلیج‌فارس و غرب آسیا بازتولید می‌شود.
|
|
کلیدواژه
|
امنیت، فرهنگ، امریکا، عربستان سعودی، نورفتارگرایی
|
|
آدرس
|
دانشگاه خوارزمی, ایران, دانشگاه تهران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
m.garehbaygi@ut.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|