تاثیر لیزوفسفولیپید بر استفاده از منابع و سطوح مختلف کربوهیدرات در جیره قزل آلای رنگین کمان oncorhynchus mykiss

هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر استفاده از لیزوفسفولیپید بر سطوح مختلف منابع کربوهیدراتی (چاودار و ذرت) بر رشد، فراسنجه های خونی و سرمی قزل آلای رنگین کمان بود. 480 قطعه بچه ماهی (0.99 ± 26.7 گرم) با جیره های آزمایشی شامل ذرت 100، ذرت 250، ذرت 100 + لیزو، ذرت 250 + لیزو، چاودار 100، چاودار 250، چاودار 100+ لیزو و چاودار 250+  لیزو در سه تکرار تغذیه شدند. آنالیز 2 × 2 × 2 فاکتوریل برای تعیین اثرات متقابل منبع کربوهیدرات، سطح و لیزوفسفولیپید استفاده شد. نتیجه رشد نشان داد وزن نهایی، نرخ رشد ویژه و غذای مصرف شده در تیمارهای تغذیه شده با 100 گرم ذرت و چاودار با افزودن لیزوفسفولیپید افزایش پیدا کردند، اما برعکس افزودن لیزوفسفولیپید در جیره های حاوی 250 گرم از این کربوهیدرات ها سبب کاهش این مقادیر شد (p<0.05). تعداد گلبول قرمز و هماتوکریت اثرات متقابلی را بین جیره × لیزو و لیزو × سطح نشان دادند (p<0.05). در سطح 100 ذرت تعداد گلبول قرمز و هماتوکریت با افزودن لیزو افزایش یافت (p<0.05). همچنین، اثر متقابلی بین جیره × لیزو در شاخص کلسترول مشاهده شد (p<0.05). مقادیر کلسترول با افزودن لیزو به سطوح مختلف چاودار و ذرت کاهش یافت و در جیره های فاقد لیزوفسفولیپید در جیره های حاوی 100 گرم منابع کربوهیدرات بالاتر از سطح 250 گرم بود (p<0.05). به نظر می رسد قزل آلای قابلیت استفاده از 250 گرم چاودار و ذرت را در جیره حاوی پودر چربی بدون لیزوفسفولیپید داشته باشد و لیزوفسفولیپید اثر منفی در این سطح دارد، در حالی که در سطح 100 گرم ذرت و چاودار به افزایش رشد و تحریک خون سازی کمک کرده است.