بررسی معیارهای تغذیه ای لارو فیل ماهی (Huso Huso) در تغذیه با دافنی ماگنا و ناپلی آرتمیا

لارو فیل ماهی (huso huso) با میانگین وزنی 1.25 ± 30.43 میلی گرم و تراکم 2 عدد در لیتر با سه تکرار (100 قطعه ماهی در هر حوضچه) به میزان 30 درصد از وزن بدن در روز به مدت 15 روز با استفاده از دافنی ماگنا، ناپلی آرتمیا اورمیانا و مخلوط آنها (50 درصد وزنی دافنی و 50 درصد وزنی آرتمیا) در قالب یک طرح کاملا تصادفی مورد تغذیه قرار گرفتند. در شروع و پایان آزمایش، ماهیان بطور انفرادی توزین شدند. ترکیب تقریبی لاشه نمونه های ماهی تعیین گردید. بیشترین پروتئین (76.70 درصد) و چربی خام لاشه (8.83 درصد) در تیمار آرتمیا بدست آمد. که به ترتیب تفاوت معنی داری را با تیمار دافنی و مخلوط آرتمیا و دافنی نشان دادند (p<0.05). اختلاف معنی داری بین تیمارها در خصوص ارزش تولید پروتئین، چربی و انرژی مشاهده شد (p<0.05). بالاترین مقدار انرژی ابقاء شده بر مبنای پروتئین (13.76 ژول در روز) و چربی (54.14 ژول در روز) در تیمار دافنی بدست آمد. بهترین وزن نهایی (193.98 میلی گرم) و ضریب تبدیل غذایی 2.80 در تیمار دافنی مشاهده گردید. حداکثر نرخ رشد ویژه بر مبنای پروتئین (sgrp)، چربی (sgrl) و انرژی (sgre) در تیمار لاروهای فیل ماهی تغذیه شده از دافنی بدست آمد. نتایج این آزمایش نشان داد که توانایی لارو فیل ماهی در استفاده از دافنی ماگنا، ناپلی آرتمیا اورمیانا و مخلوط آنها، متفاوت بوده و دافنی تاثیر مناسب تری بر ارتقاء پارامترهای رشد در لارو فیل ماهی نسبت به سایر تیمارها برخوردار بود.