اثر بتاسیکلودکسترین بر خواص رنگی و ثباتی منسوجات چاپ شده پنبه/ پلی‌استری

امروزه استفاده از مواد کمکی جهت بهبود شرایط رنگرزی و چاپ بسیار اهمیت دارد. در تحقیق حاضر پارچه پنبه/ پلی‌استر ابتدا با بتا سیکلو دکسترین پد شده و پس از چاپ با رنگزاهای دیسپرسراکتیو نهایتا با نانوذرات دی اکسید تیتانیم برای بهبود خواص خودتمیزشوندگی عمل گردیده است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثر بتاسیکلودکسترین بر خواص منسوج چاپ شده بوده و همچنین در این راستا، تصاویر سطحی حاصل از میکروسکوپ الکترونی، خواص خود تمیزشوندگی و ضدمیکروبی کالا مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان داد که با افزایش غلظت بتاسیکلودکسترین قدرت رنگی (k/s) نمونه‌ها کم شده و علاوه براین، زمان جذب آب کاهش یافته و در مساحت پخش آب و قدرت نگهداری آب محتوی درکالا افزایش مشاهده شده است. همچنین آزمون ارزیابی خواص ضدمیکروبی نمونه‌ها حاکی از اثر محدود بتاسیکلودکسترین در بهبود فعالیت ضدمیکروبی کالا می‌باشد.

Effect of β-Cyclodextrin on Color Values and Fastness Properties of Printed Cotton/Polyester Fabrics

Nowadays, auxiliaries are playing a very important role in improving textile dyeing and printing conditions. In the present study, cottonolyester fabric was padded with betacyclodetrin (βCD) and after printing with dispersereactive dyes, sles were treated with TiO2 nanoparticle to improve their selfcleaning properties. The effect of βCD on properties of printed fabric and scanning electron microscope surface image, their selfcleaning and antimicrobial properties were studied. According to the results, increasing concentration of βCD could reduce color strength (K/S) of the sles and their water absorption time whilst water spreading area and value of the retained water were increased. βCD showed a very limited effect on improving antimicrobial activity of goods.