تاثیر آبکافت آنزیمی نایلون 66 با استفاده از مخلوط آنزیم‌های پروتیاز و لیپاز

آنزیم‌ها کاتالیزورهای زیست‌محیطی هستند که در فرآیندهای مرطوب نساجی به منظور بهبود زیردست و ظاهر، آهارگیری، سفیدگری، نرم‌کنندگی، مقاومت در برابر جمع‌شدگی، قابلیت رنگ‌پذیری و رفتار پرزدهی محصولات نساجی مختلف به کار می‌روند. هدف از این پژوهش بررسی تغییرات الیاف نایلون 66 توسط مخلوط آنزیم‌های پروتیاز و لیپاز می‌باشد. بررسی‌های انجام شده شامل طیف‌سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه (ftir)، آنالیز تجزیه حرارتی (tga)، میزان کاهش وزن (wl)، طول خمش (bl)، میکروسکوپ الکترونی، میزان جذب رطوبت (ma) و طیف‌سنجی انعکاسی (rs) می‌شود. برای این منظور، پارچه‌های نایلون 66 به طور جداگانه با غلظت‌های مختلف مخلوط آنزیم‌های پروتیاز و لیپاز عمل‌آوری و سپس فرآیند رنگرزی روی پارچه‌ها با دو رنگزای اسیدی و واکنشی انجام شد. شدت پیک‌های اصلی در طیف ftir نمونه‌های عمل‌آوری شده تغییرات شیمیایی در گروه‌های عاملی پلی‌پپتید را در پارچه نشان می‌دهد. مطالعات حرارتی کاهش دمای تجزیه حرارتی پلیمر عمل‌آوری شده را در دمای بالاتر از 400 درجه سانتی‌گراد نشان می‌دهد. مخلوط آنزیم‌های پروتیاز و لیپاز وزن نمونه‌ها را کاهش داده است که میزان کاهش وزن آنزیم لیپاز در مقایسه با آنزیم پروتیاز بیشتر است. نتایج اندازه‌گیری‌های رنگی نشان داد که غلظت بیشتر آنزیم لیپاز استفاده شده در مخلوط باعث افزایش جذب رنگزا در رنگرزی نمونه می‌شود.