رابطه ویژگی‌های شخصیتی با کیفیت زندگی همسران بیماران دچار ناتوانی جسمانی

هدف پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ویژگی های شخصیتی با کیفیت زندگی در همسران بیماران دچار ناتوانی جسمانی انجام شد. روش بررسی پژوهش حاضر، مطالعه ای پیمایشی از نوع همبستگی است که در سال 94-1393 انجام شد. جامعه این تحقیق را تمامی همسران بیماران دچار ناتوانی جسمانی تحت پوشش سازمان بهزیستی کرمان تشکیل می دهند. از این جامعه 100 نفر از همسران بیماران دچار ناتوانی جسمانی به روش در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسش نامه شخصیتی پنج عاملی نئو و پرسش نامه 36 سوالی کیفیت زندگی واروشربون استفاده شد. داده ها با استفاده از نسخه 21 نرم افزار spss، آمار توصیفی، روش همبستگی و تحلیل رگرسیون تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نتایج حاصل از داده ها نشان داد بین ویژگی های شخصیتی مانند برون گرایی، دلپذیربودن و مسئولیت پذیری، با کیفیت زندگی همسران افراد دچار ناتوانی جسمانی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (01/0>p). همچنین بین ویژگی شخصیتی روان نژندی با کیفیت زندگی همسران افراد دچار ناتوانی جسمانی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (01/0>p;). نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد که ویژگی شخصیتی روان نژندی به میزان 6/17 درصد و ویژگی شخصیتی برون گرایی به میزان 2/5 درصد واریانس کیفیت زندگی را در همسران افراد دچار ناتوانی جسمانی پیش بینی می کند (01/0>p). نتیجه گیری با توجه به نتایج می توان استنباط کرد که ویژگی های شخصیتی مراقبان افراد معلول، ارتباط موثری با کیفیت زندگی آنان و به تبع آن بیماران دارد و بستر مناسبی را برای کاهش مشکلات ناشی از بیماری برای خانواده و بیماران فراهم می کند.