بررسی اثربخشی آموزش تمرینهای ادراکی-حرکتی و برنامه حرکتی ریتمیک بر رشد حرکتی در کودکان کمتوان ذهنی آموزش پذیر

هدف: هدف از این تحقیق، بررسی اثربخشی آموزش تمرین‌های ادراکیحرکتی و برنامه حرکتی ریتمیک بر رشد حرکتی کودکان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر بود. روش بررسی: در این تحقیق نیمه‌تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل، 30 کودک 107 ساله از بین مدارس ابتدایی شهر تبریز به‌صورت تصادفیخوشه‌ای انتخاب و براساس سن و بهره هوشی همتاسازی شدند و در دو گروه آزمایش (گروه تمرین ادراکیحرکتی و برنامه حرکتی ریتمیک) و یک گروه کنترل قرارگرفتند. برنامه‌های تمرینی در 9 هفته و هر هفته دو جلسه و هر جلسه 45 دقیقه انجام گرفت. قبل از شروع جلسات و در پایان آخرین جلسه پیش‌آزمون و پس‌آزمون به انجام رسید. به‌منظور سنجش رشد حرکتی از آزمون اولریخ2 (2000) و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی به‌کار گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss نسخه 18 در سطح معنی داری 0.05>p انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که دو گروه آزمایش (گروه تمرین‌های ادراکیحرکتی و گروه برنامه حرکتی ریتمیک) در مهارت‌های جابه‌جایی و کنترل شیء نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند ( p≥0/05) و تفاوت بین دو گروه آزمایشی با یکدیگر معنادار نبود ( p≥0/05) . در مهارت‌های کنترل شیء، گروه تمرین ادراکیحرکتی نسبت به دو گروه برنامه حرکتی ریتمیک و کنترل تاثیر بیشتری بر رشد این مهارت‌ها داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، برنامه‌های آموزشی مورد استفاده می‌توانند تجربه حرکتی مناسبی برای کودکان باشند. این برنامه‌ها می‌توانند در مدارس با ایجاد فرصت مناسب و ارائه تکالیف متناسب برای تمرین و رشد مهارت‌های حرکتی استفاده شوند.

Effectiveness of the teaching of perceptual-motor practices and rhythmic movement on motor development in children with intellectual disability

Objective: Fundamental motor skills are the foundation of special skills. The purpose of this study was to study the effectiveness of the teaching of perceptualmotor practices and rhythmic movement on motor development in children with intellectual disability.Materials Methods: In this quasiexcremental study, 30 children aged 7 to 10 years old were selected through random cluster sampling method from elementary schools in Tabriz city. They were homogenized in two experimental groups (perceptualmotor practices and rhythmic movement) and one control group based on their age and IQ. Programs were held in 9 weeks, two sessions per week, and each session was 45 minutes. Before beginning the training and at the end of the last session, pretest and posttest were conducted. In order to assess motor development TGMD2 test was used, and to analyze data covariance and bonferroni postdoc test were used.Results: The results showed that both perceptualmotor practices and rhythmic movement groups performed better in locomotors and object control skills than the control group (P le 0.05) and there was no significant difference between these two groups  (P ge0.05)Perceptualmotor skills training group had a greater impact on the development of control object skills than rhythmic movement group. Program rhythmic movement group had a greater impact on the development of object control skills than the control group.Conclusion: According to the results, educational programs which are used can be as an appropriate experiencing motion for children. These programs can be used at schools to to provide suitable program and the opportunity for training and developing motor skills.