میزان آگاهی مددجویان و درمانگران از مفاد منشور حقوق بیماران در مراکز توانبخشی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در سال 1389

هدف: علیرغم وجود مطالعات قابل توجه در مورد آگاهی و رعایت منشور حقوق بیماران در کشور، مطالعات اندکی در این خصوص در حوزه توانبخشی اجرا و گزارش شده است. هدف از این پژوهش بررسی آگاهی مددجویان و درمانگران توانبخشی از منشور حقوق بیماران در فاز درمان است.روش بررسی: این مطالعه توصیفیتحلیلی به روش مقطعی در دو مرکز وابسته به دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در سال 901389 انجام شد. نمونه‌گیری به روش در دسترس شامل 103مراجعه کننده و 28 درمانگر بود. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسش‌نامه در دو فرم درمانگران و مراجعین بود که روایی و پایایی آن تایید شد. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: 44 زن و 59 مرد مراجع و 20 زن و 8 مرد درمانگر در این مطالعه حضور داشتند. سطح آگاهی ٪47/6 مراجعین از مفاد منشور حقوق بیماران ضعیف، ٪16/5 متوسط و ٪35/9 خوب بود. ارتباط معنی‌داری بین سن، جنس، محل مراجعه و سطح آگاهی مراجعین پیدا نشد. اما ارتباط معنی‌داری بین سطح آگاهی آنان و سطح تحصیلات، تعداد دفعات مراجعه و مراجعه به واحد توانبخشی وجود داشت (0/05>p). سطح آگاهی ٪53/6 درمانگران از مفاد منشور حقوق بیماران خوب، ٪14/3 متوسط و ٪32/1 ضعیف بود. ارتباط معنی‌داری بین سن، جنس، مقطع تحصیلی، رشته تحصیلی و سنوات با سطح آگاهی وجود نداشت، ولی ارتباط معنی‌داری بین سطح آگاهی و محل خدمت درمانگران مشاهده شد (0/01>p).نتیجه‌گیری: با توجه به این که مددجویان توانبخشی آسیب‌پذیر‌‌ترین گروه بیماران هستند و از شرایط ویژه‌تری نسبت به مراجعین به سایر بخش‌‌‌های خدمات درمانی برخوردارند، ارتقاء سطح کارایی توانبخشی و رضایت‌مندی مراجعین آن، مستلزم ارتقاء سطح آگاهی عمومی ‌نسبت به خدمات توانبخشی و حقوق مددجویان و تحقیق و طراحی راهکار‌‌های رعایت حقوق مددجویان توسط سیاست‌گزاران نظام خدمات سلامت و خصوصاً توانبخشی است .