بررسی ارتباط فاکتورهای روان‌شناختی و نتایج بالینی 12 هفته تمرین درمانی در بیماران تحت جراحی تعویض کامل مفصل زانو

هدف هدف این مطالعه بررسی وجود ارتباط بین خصوصیات روان‌شناختی و نتایج بالینی جراحی تعویض کامل مفصل زانو پس از گذشت یک دوره 3ماهه فیزیوتراپی بود. هدف دیگر این مطالعه بررسی تاثیر این دوره 3ماهه تمرین درمانی بر خصوصیات روان‌شناختی بیماران بود. روش بررسی در این مطالعه شبه‌تجربی، 29 بیمار زن با میانگین سنی 62.76 سال که تحت جراحی تعویض کامل برای اولین زانوی خود قرار گرفتند، بررسی شدند. این بیماران به‌مدت 3 ماه تحت تمرین درمانی قرار گرفتند. شدت درد و دامنه حرکتی فلکشن و اکستنشن در 3 مرحله پیش از جراحی، ابتدای شروع فیزیوتراپی و 12 هفته پس از جراحی مورد ارزیابی قرار گرفت. توانایی عملکردی بیماران و وضعیت شاخص‌‌های روان‌شناختی آن‌ها در دو مرحله پیش از جراحی و پایان 12 هفته فیزیوتراپی پس از جراحی تعویض مفصل زانو، مورد ارزیابی قرار گرفت. متغیرهای بالینی شامل درد، دامنه حرکتی زانو و توانایی عملکردی به‌ترتیب با مقیاس دیداری درد، گونیامتر و نسخه فارسی پرسش‌نامه آکسفورد ارزیابی شدند. شاخص افسردگی با نسخه فارسی پرسش‌نامه بک، اضطراب با نسخه فارسی پرسش‌نامه اضطراب حالت صفت اشپیلبرگر، ترس از حرکت با نسخه فارسی مقیاس ترس از حرکت تمپا و فاجعه‌سازی درد با نسخه فارسی مقیاس فاجعه‌سازی درد مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها نتایج نشان داد دو شاخص روان‌شناختی شامل اضطراب صفتی و فاجعه‌سازی درد با نتایج بالینی فیزیوتراپی پس از تعویض مفصل زانو ارتباط معنی‌دار منفی داشتند. هرچه شدت اضطراب صفتی پیش از جراحی بیشتر بود، افراد کاهش درد حین فعالیت کمتر (p=002.0 و r=-574.0) و بهبود توانایی عملکردی کمتری (p=038.0 و r=-402.0) را تجربه کردند. همچنین، هرچه شاخص فاجعه‌سازی درد پیش ازجراحی بیشتر بود، افراد به کاهش درد حین فعالیت کمتر (p=013.0 و r=-470.0) و بهبود توانایی عملکردی کمتری (p=023.0 و r=-436.0) دست یافتند. بین سایر شاخص‌‌های روان‌شناختی پیش از جراحی و نتایج بالینی فیزیوتراپی ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد. از سوی دیگر، از بین فاکتورهای روان‌شناختی، اضطراب صفتی (01/p=0) و ترس از حرکت (01/p=0) به‌دنبال 3 ماه تمرین درمانی به‌طور معنی‌داری بهبود یافتند.نتیجه‌گیری عوامل روان‌شناختی می‌توانند در پیش‌‌بینی نتایج بالینی فیزیوتراپی پس از جراحی تعویض مفصل زانو نقش چشم‌گیری داشته باشند. علاوه‌براین، بهبود فاکتورهای روان‌شناختی به‌دنبال تمرین درمانی می‌تواند گویای این باشد که احتمالاً این مشکلات روان‌شناختی می‌توانند به‌واسطه کاهش درد، بهبود توانایی عملکردی و بازیابی دامنه حرکتی در طول درمان بهبود یابند و بنابراین مشکلات روان‌شناختی به‌عنوان مانعی برای جراحی تعویض مفصل زانو محسوب نمی‌شوند.

relationship between psychological and clinical outcomes of 12-week therapeutic exercises following total knee arthroplasty

objective this study aimed to investigate the relationship between psychological factors and clinical outcomes of therapeutic exercise after 3 months in individuals undergoing total knee arthroplasty (tka). another aim of this study was to evaluate the effect of 3 months of therapeutic exercise on the psychological factors of these patients.materials & methods this quasi-experimental study involved 29 patients with an average age of 62.76 years who had undergone tka for their first knees. these patients performed therapeutic exercises for three months. pain intensity and range of motion (rom) of flexion and extension were assessed 3 times: before surgery, at the beginning of physiotherapy and 12 weeks after therapeutic exercises. patients’ functional ability and psychological indicators were evaluated in two phases: before surgery and at the end of the 12th week. clinical outcomes, including pain, knee rom, and functional ability, were assessed using the visual analog scale, goniometer and oxford knee score, respectively. the depression index was assessed with the beck depression inventory (bdi) second version, anxiety with the state-trait anxiety index, fear of movement with the tampa scale of kinesiophobia (tsk) questionnaire and pain catastrophizing with the pain catastrophizing scale questionnaire.results the results showed that two psychological indices, including trait anxiety and pain catastrophizing, had a significant negative correlation with the clinical outcomes of physiotherapy after tka. the higher the trait anxiety before surgery was, the lower the pain reduction during the activity (r=-0.574, p=0.002) and the lower the improvement in functional abilities (r=-0.402, p=0.038). also, the higher the index of preoperative pain catastrophizing, the lower the pain reduction during activity (r=-470, p=0.013) and the lower the improvement in functional abilities (r=-0.436, p=0.023). no significant correlation was found between other psychological indicators before surgery and the clinical outcomes of physiotherapy. on the other hand, among the psychological factors, trait anxiety (p=0.01) and fear of movement (p=0.01) were significantly improved after 3-month therapeutic exercise. conclusion psychological factors can play an essential role in predicting the clinical outcomes of physiotherapy after tka. in addition, the improvement of psychological factors after therapeutic exercises may indicate that these psychological problems can be improved by reducing pain and achieving better rom during treatment, so psychological factors are not considered an obstacle to surgery.