تاثیر مداخله مبتنی بر بازی بر اضطراب مادران نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان: یک کارآزمایی بالینی کنترل‌شده تصادفی

هدف پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر یک مداخله تکاملی و بازی‌محور بر سطح اضطراب مادران نوزادان نارسی که در بخش مراقبت‌های ویژه بستری می‌شوند، انجام‌شده است. روش بررسی این مطالعه پایلوت از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی (بدون کورسازی) بود. افراد نمونه به‌صورت دردسترس از بین مادران دارای نوزاد نارس (کمتر از 37 هفته) بستری در بیمارستان حضرت علی‌اصغر (ع) انتخاب شدند و با روش بلوک‌بندی به‌طور تصادفی در 2 گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. این مادران با سن 20 الی 35 سال، دارای حداقل مدرک دیپلم بودند. نوزادان آن‌ها هنگام شروع مداخله، شرایط فیزیولوژیکی باثبات داشتند و عدم وجود اختلالات فیزیکی و بیماری‌های خاص در آن‌ها توسط کادر پزشکی تایید شده بود. اضطراب همه مادران به‌وسیله پرسش‌نامه صفت-حالت اشپیلبرگر در دو مرحله سنجیده می‌شد: 1. بدو ورود به پژوهش؛ 2. روز ترخیص. گروه آزمایش آموزش‌های لازم را توسط پژوهشگر دریافت کردند و حداقل یک‌بار در روز و حداقل 5 روز تا زمان ترخیص، برنامه بازی‌محور را برای نوزاد خود انجام می‌دادند. گروه کنترل نیز مراقبت‌های روتین بیمارستانی را دریافت می‌کردند. یافته‌ها پس‌ازانجام آزمون تی مستقل، دو گروه در نمرات اضطراب آشکار، اضطراب پنهان و اضطراب کل هم در قبل و هم بعد از مداخله تفاوت معناداری را با یکدیگر نشان ندادند. بااین‌حال میانگین تفاضل نمرات قبل و بعد اضطراب کل و اضطراب آشکار در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنا‌داری داشتند (p˂0/05)، درحالی‌که در اضطراب پنهان تفاوت معنا‌دار مشاهده نشد (p>0/05). نهایتاً نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد مداخله مدنظر بر نمره اضطراب آشکار و اضطراب کل به‌ترتیب 27 و 20 درصد اثر داشته (p=0/001 و p=0/004)، اما نمره اضطراب پنهان بعد از مداخله در دو گروه تفاوت معنا‌داری نداشته است (p>0/05) که نشان می‌دهد این برنامه بر سطح اضطراب پنهان مادران تاثیر چندانی نداشته است. نتیجه‌گیری با استناد به یافته‌های این پژوهش پروتکل بازی‌محور می‌تواند باعث کاهش سطح اضطراب مادران در موقعیت بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان شود و باتوجه‌به تاثیر اضطراب مادر بر عوامل مهمی همچون رشد و تکامل نوزاد و سلامت روانی خانواده و جامعه، به بهبود مولفه‌های سلامت کمک کند. 

effect of a play-based intervention on the anxiety of mothers of premature babies admitted to the neonatal intensive care unit: a randomized controlled clinical trial

objective the present study aims to examine the effect of a play-based intervention on the anxiety of mothers of premature babies admitted to the neonatal intensive care unit (nicu).materials & methods this is a non-blinded randomized controlled clinical trial. the participants were recruited from among the mothers of premature babies (<37 weeks) admitted to the nicu of hazrat-e ali asghar hospital and divided into two groups of intervention (n=20) and control (n=20) using the block randomization method. they were 20-35 years old with at least a high school diploma. their babies had stable physiological conditions with no physical disorders or specific diseases. the anxiety of mothers was measured by spielberger’s state-trait anxiety inventory (stai) before study and two days after discharge. the intervention group received the play-based program for their babies at least once a day, for at least 5 days until discharge. the control group received routine hospital care.results independent t-test results showed no significant difference in the scores of stai and its domains between the two groups before and after the intervention. however, mean difference of pre- and post-scores of total stai and state anxiety domain was significant in two groups (p<0.05), but it was not significant in terms of trait anxiety (p>0.05). the ancova results showed that the effect size of intervention on state anxiety (p=0.001) and total anxiety score (p=0.004) was 27% and 20%, respectively.conclusion the play-based intervention, can reduce the anxiety of mothers of premature babies admitted to the nicu and consequently affect the growth of children and mental health of family and society.