اولتراسونوگرافی عضلات زانو حین صاف بالا آوردن پا در وضعیت‌های مختلف هیپ و مچ پا در سندرم درد پتلوفمورال

هدف باتوجه‌به شیوع قابل توجه سندرم درد پتلوفمورال، همچنین مطرح بودن تقویت عضلات چهارسر زانو در توان‌بخشی زانو، تعیین بهترین راه برای فعال‌سازی و تقویت عضلات، ثبات‌دهنده‌های پتلا به‌عنوان یکی از کلیدهای مهم درمان محسوب می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر وضعیت‌های مختلف چرخش ران و انقباض عضلات دورسی فلکسور مچ پا، حین انجام مانور حداکثری صاف بالا آوردن پا در حالت نشسته بر ضخامت و زاویه فیبرهای عضلات عضله پهن داخلی و عضله پهن خارجی با استفاده از اولتراسونوگرافی می‌باشد. روش بررسی این مطالعه شبه تجربی بر روی 40 فرد، 20نفر گروه سالم و 20نفر گروه سندرم درد پتلوفمورال انجام شد. ضخامت و زاویه فیبر عضلات پهن داخلی و خارجی با استفاده از اولتراسونوگرافی حین مانور حداکثری صاف بالا آوردن پا در 6 وضعیت ترکیبی چرخش داخلی، خارجی و خنثی هیپ با و بدون دورسی فلکشن مچ پا اندازه‌گیری شد. یافته‌ها در مقایسه بین گروهی، در حالت‌های مختلف صاف بالا آوردن پا، تفاوت معناداری در هیچ کدام از متغیرها وجود نداشت (p<0/05). در مقایسه درون گروهی، چرخش خارجی هیپ در مقایسه یا سایر چرخش‌های هیپ بدون دورسی فلکشن مچ پا، منجر به افزایش ضخامت و زاویه فیبرهای عضلات پهن میانی در هر دو گروه شد (p<0/05). همچنین، اضافه کردن دورسی فلکشن مچ پا به چرخش‌های مختلف هیپ حین انجام مانور صاف بالا آوردن پا منجر به افزایش معنادار ضخامت و زاویه فیبرهای عضلات پهن داخلی و پهن خارجی شد (p<0/05). نتیجه‌گیری با تغییر چرخش هیپ با یا بدون دورسی فلکشن مچ پا در حین مانور صاف بالا آوردن پا، روند تغییرات ضخامت و زاویه فیبرهای عضلات پهن داخلی و پهن خارجی در هر دو گروه از یک الگو پیروی کرد. به نظر می‌رسد انجام تمرین صاف بالا آوردن پا در چرخش خارجی هیپ هم‌زمان با دورسی فلکشن مچ پا در توان‌بخشی افراد دارای سندرم درد پتلوفمورال قابل توصیه است. 

ultrasonography of knee muscles during slr with different positions of hip and ankle in patellofemoral pain syndrome

objective due to the substantial prevalence of patellofemoral pain syndrome and the importance of quadriceps strengthening in knee rehabilitation, determining the best way to activate and strengthen the patella stabilizing muscles is considered as one of important keys of treatment. the aim of this study is to evaluate the effect of different hip rotations associated with ankle dorsiflexion during maximal straight leg raising (slr) maneuver in the sitting position on thickness and fibers angle of vastus medialis oblique (vmo) and vastus lateralis (vl) muscles using ultrasonography.materials & methods this quasi-experimental study was performed on 40 individuals (healthy group: 20, patellofemoral pain syndrome [pfps] group: 20). vmo and vl thickness and fiber angle were measured using ultrasonography during maximal slr in 6 positions: hip internal, hip external, and neutral rotations with and without ankle dorsiflexion. results in between-group comparison, no significant difference was found for all variables with different slr maneuvers (p>0.05). in the within-group comparison, hip external rotation compared to other hip positions without ankle dorsiflexion resulted in a significant increase in vmo thickness and fiber angle in both groups (p<0.05). also, adding ankle dorsiflexion to different hip rotations during slr significantly increased the thickness and fiber angle of vmo and vl.conclusion by changing hip rotations with or without ankle dorsiflexion during slr, the trend of changes in vmo and vl thickness and fiber angle in the two groups followed the same pattern. moreover, performing slr in hip external rotation with ankle dorsiflexion can be recommendable for the rehabilitation of pfps.