تاثیر اجرای مداخلات پرستاری توان‌بخشی بر کیفیت زندگی زنان دارای اختلال عملکرد مثانه نوروژنیک

هدف: مثانه نوروژنیک یکی از دلایل شایع ابتلا به بی‌اختیاری ادراری است، که مشکلات عدیده ناشی از آن در دراز‌مدت بر کیفیت زندگی مبتلایان به‌ویژه زنان به دلیل فقدان نقش‌های اجتماعی تاثیر منفی می‌گذارد. با‌توجه‌ به ماهیت مزمن این اختلال اجرای مداخلات پرستاری توان‌بخشی جهت ارتقای کیفیت زندگی این بیماران توصیه شده است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله چندوجهی پرستاری توان‌بخشی بی‌اختیاری ادراری بر کیفیت زندگی زنان جوان و میانسال مبتلا به مثانه نوروژنیک بوده است. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمه‌تجربی با طراحی قبل و بعد بود که در سال 2021 در بیمارستان توان‌بخشی رفیده تهران، ایران انجام شد. اطلاعات مربوط به 30 نفر از زنان جوان و میانسال 18 تا 60 سال بستری مبتلا به مثانه نوروژنیک جمع‌آوری شد. قبل و بعد از اجرای 6 هفته مداخله و پیگیری آن، پرسش‌نامه جمعیت‌شناختی و پرسش‌نامه کیفیت زندگی در بی‌اختیاری را نمونه ها تکمیل کردند. مداخله چندوجهی پرستاری توان‌بخشی بی‌اختیاری ادراری شامل 2 بخش بود: سوندگذاری متناوب تمیز ادراری و رفتاردرمانی (تعیین زمان دفع ادرار، به تاخیر انداختن دفع ادرار، تنظیم رژیم غذایی و مصرف داروها). این مداخله در 7 جلسه آموزش 30 دقیقه‌ای به‌صورت روزانه حضوری و فردی در هفته اول و سپس پیگیری بیماران در 5 هفته (هفته‌های دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم) هفته‌ای 1 جلسه به‌صورت کلاس‌های مجازی و تماس‌های تصویری آنلاین در اپلیکیشن واتساپ انجام گرفت. داده‌های جمع‌آوری‌شده در نرم‌افزار spss نسخه 25 و با استفاده از آزمون‌های آنالیز واریانس یک‌راهه آنووا و تی زوجی در سطح معناداری 0/05 تجزیه‌و‌تحلیل شدند. یافته‌ها: اکثر شرکت‌کنندگان در سنین 20 تا 30 سال (30 درصد) و متاهل بودند (53/3 درصد). قبل و بعد از اجرای مداخله، کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلال مثانه نوروژنیک از 11/07±46/46 به 9/46 ±66/23 افزایش یافت که به لحاظ آماری معنادار بود (t=14/20، p<0/0001). همچنین اثرات روانی‌اجتماعی و محدودیت‌های رفتاری ناشی از بیماری بر‌اساس یکی از 3 خرده‌مقیاس پرسش‌نامه کیفیت زندگی کاهش یافت. به علاوه کیفیت زندگی در افراد جوان‌تر، بیکار، مجرد، دچار آسیب نخاعی، دچار بوی بد بدن و افرادی که مدت‌زمان تشخیص بیماری مثانه نوروژنیک در آن‌ها کمتر از یک سال بود، به‌طور معناداری کمتر از سایر شرکت‌کنندگان بود (p<0/0001).نتیجه‌گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر سوندگذاری متناوب تمیز ادراری و رفتاردرمانی می‌توانند کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مثانه نوروژنیک را بهبود بخشند. توصیه می‌شود تا اثربخشی مطالعه در مدت‌زمان طولانی بررسی شود.

the effect of rehabilitation nursing interventions on the quality of life in women with neurogenic bladder dysfunction

objective: neurogenic bladder (nb) is one of the most common causes of urinary incontinence, and its many long-term problems negatively affect patients’ quality of life, especially women, due to a lack of social roles. due to the chronic nature of this disorder, the implementation of rehabilitation nursing interventions to improve the quality of life of these patients has been recommended. therefore, this study aimed to evaluate the effectiveness of multidimensional rehabilitation nursing intervention of urinary incontinence on the quality of life of young and middle-aged women with neurogenic bladder.materials & methods: the present research was a quasi-experimental study with a pre-test-post-test design that was conducted in rofeideh rehabilitation hospital, tehran, iran, in 2021. data were collected from 30 young and middle-aged women aged 18 to 60 years admitted with neurogenic bladder. the samples completed the demographic questionnaire and incontinence quality of life questionnaire (i-qol) before and 6 weeks after the intervention during follow-up. multidimensional rehabilitation nursing intervention of urinary incontinence included two-part training sessions: 1) clean intermittent catheterization and 2) behavioral therapy (time voiding, delaying urination, diet, and medication) in 7 30-minutes sessions of training conducted daily and individually face-to-face in the first week and then a follow-up of patients in 5 weeks (second, third, fourth, fifth, and sixth weeks), one session per week in the form of virtual classes and online video calls in whatsapp application. the collected data were analyzed in spss software version 25 using one-way anova and paired t-test at a significance level of 0.05.results: most participants were 20-30 years old (30%) and married (53.3%). before and after the intervention, the quality of life of patients with neurogenic bladder disorder increased from 46.46±11.07 to 66.23±9.46, which was statistically significant (t=14.20, p<0.0001). also, psychosocial impacts due to the disease were reduced based on one of the three subscales of the quality of life questionnaire. in addition, quality of life was significantly lower in younger, unemployed, single, spinal cord injury, body odor, and people with a neurogenic bladder disease diagnosis period of less than one year (p<0001).conclusion: according to our findings, clean intermittent catheterization and behavioral therapy could significantly improve patient’s quality of life with nb. therefore, it is recommended to investigate the long-term effectiveness of this intervention.