بررسی تاثیر نوروپلاستیسیتی مغز در بروز آسیب رباط متقاطع قدامی و تاثیر آسیب این رباط بر عملکرد و ساختار مغز (مقاله مروری نظام‌مند)

اهداف: هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر نوروپلاستیسیتی مغز بر بروز آسیب رباط متقاطع قدامی و همچنین تاثیر آسیب این رباط بر عملکرد و ساختار مغز قبل از بازسازی رباط، بعد از بازسازی رباط و بعد از یک دوره توان‌بخشی بود.روش بررسی: در این تحقیق سعی شد مطالعات انجام‌شده درزمینه موضوع تحقیق از سال 1980 تا 2021 جمع‌آوری شود. در همین راستا وب‌سایت‌های پابمد، اسکوپوس، وب‌آو‌ساینس، گوگل‌اسکالر، ساینس‌دایرکت، مد لاین، پدرو، سینال، اسپورت دیسکاس و کاکرین دیتابیس و همچنین پایگاه‌های اطلاعات علمی داخلی مورد استفاده قرار گرفت، و از کلیدواژه‌های فارسی و انگلیسی مرتبط با موضوع تحقیق برای جست‌وجوی مقالات استفاده شد.یافته‌ها: با توجه به روش جست‌وجو 65 مقاله یافت شد که در انتها با توجه به معیارهای ورود و خروج، 24 مقاله به‌صورت نهایی مورد بررسی قرار گرفت. از 24 تحقیق، 5 تحقیق، تاثیر عملکرد مغز را بر بروز آسیب رباط متقاطع قدامی بررسی کرده بودند. نتایج این تحقیقات آینده‌نگر این بود که مغز افرادی که بعداً دچار پارگی این رباط شدند به نسبت افرادی که دچار آسیب نشدند، به‌خصوص در قسمت حسی‌حرکتی قشر مغز و مخچه متفاوت بود که باعث بروز خطا در هنگام برنامه‌ریزی حرکتی در مغز این افراد می‌شد. 10 مقاله‌ دیگر هم که برعکس تاثیر یک رباط متقاطع قدامی آسیب‌دیده قبل از بازسازی را بر عملکرد و ساختار مغز بررسی کرده بودند، به این نتیجه رسیدند که حداقل دو هفته بعد از آسیب، تغییراتی در سطح قشر حسی و قشر حرکتی مغز ایجاد می‌شود که بعد از یک سال، این تغییرات ساختاری و عملکردی به‌صورت گسترده‌ای در افراد آسیب‌دیده به نسبت افراد سالم افزایش یافت. همچنین این تحقیقات ثابت کردند که ناکارآمدی رباط و همچنین آسیب‌دیدگی گیرنده‌های مکانیکی باعث سازماندهی مجدد در سیستم عصبی مرکزی می‌شود. همچنین یکی از مهم‌ترین یافته‌ها در این قسمت این بود که در افراد آسیب‌دیده به نسبت افراد سالم، فعالیت کنترلی مناطق حرکتی‌بینایی و نیاز این افراد به بازخورد بینایی افزایش یافته است. 7 مقاله‌ای دیگر که این تغییرات را بعد از بازسازی رباط بررسی کرده بودند به این نتیجه رسیدند نه‌تنها نوروپلاستیسیتی مغز یا تغییرات عملکردی و ساختاری حاصل از آسیب به حالت عادی برنگشت، بلکه علی‌رغم بازسازی، بعد از مدتی این تغییرات منفی افزایش نیز پیدا کرد. نتیجه دو مقاله دیگر که این تغییرات را بعد از یک دوره تمرینات توان‌بخشی رایج بررسی کرده بودند به این نتیجه رسیدند که تغییرات عملکردی و ساختاری و تحریکات کورتیکواسپینال این افراد به نسبت افراد سالم نه‌تنها پا‌برجا، بلکه در حال افزایش بود.نتیجه‌گیری: تحقیقات گذشته نشان داد تغییرات ایجادشده در مغز بعد از آسیب، نه‌تنها بعد از بازسازی رباط متقاطع قدامی باقی می‌ماند، بلکه حتی بعد از آن نیز افزایش می‌یابد و در انتها نتایج تحقیق حاضر نشان داد تمرینات توان‌بخشی رایج که تمرکز اصلی آن‌ها بر روی برطرف کردنِ تغییرات عملکردی و ساختاری ایجاد‌شده در مغز نیست، نمی‌تواند این نوروپلاستیستی منفی ایجاد‌شده بعد از آسیب که یکی از عوامل مهم آسیب ثانویه و عوارض بعدی است را بر طرف کند. نتیجه‌گیری نهایی مقاله این است که در تدوین تمرینات پیشگیری از آسیب رباط متقاطع قدامی و همچنین تمرینات توان‌بخشی بهتر است در کنار تمرینات رایج، از اصول جدید یادگیری حرکتی و تمرینات مرتبط با بازخورد بینایی در راستای برطرف کردن نوروپلاستیستی منفی ایجاد‌شده در مغز و ایجاد نوروپلاستیسیتی مثبت برای حمایت از این رباط استفاده شود. 

brain neuroplasticity effects on the occurrence of anterior cruciate ligament injury and the effect of this injury on brain function and structure: a systematic review

objective: the present study aimed to investigate the effect of brain neuroplasticity on the incidence of anterior cruciate ligament (acl) injury and on brain function and structure before and after ligament reconstruction and after a period of rehabilitation exercises.materials & methods: in this review study, a search was conducted in pubmed, scopus, web of science, google scholar, sciencedirect, medline, pedro, cinahl, sportdiscus, and cochrane databases as well as national databases on related studies published from 1970 to 2021 using keywords in persian and english related to the research topic.results: the initial search yielded 65 articles. based on the inclusion and exclusion criteria, 24 articles were selected for review of which 5 articles prospectively examined the effect of brain neuroplasticity on the incidence of acl injury. their results showed that the brains of people with acl injury was different from the uninjured people, especially in the motorsensory part of the cerebral cortex and cerebellum, which caused errors during movement planning of these persons. ten articles examined the effect of acl injury before reconstruction on brain function and structure and reported that changes occur in the level of motorsensory cortex of the brain at least two weeks after the injury; after one year, these structural and functional changes were widely increased in injured people compared to healthy people. these studies also showed that the ligament dysfunction and the damage to mechanical receptors cause the reorganization of the central nervous system. in injured people, the control activity of motorvisual areas and their need for visual feedback have increased. seven articles examined these changes after ligament reconstruction and showed that the brain neuroplasticity or functional and structural changes resulting from the injury not only did not return to normal conditions, but also increased after a while despite the reconstruction. two articles examined these changes after a period of rehabilitation exercises and showed that functional and conclusion: the changes in the brain after acl injury not only persist after ligament reconstruction, but also increase after reconstruction. the common rehabilitation exercises whose main focus is not on eliminating these functional and structural changes in the brain cannot overdrive this negative neuroplasticity after injury which is one of the important causes of secondary injury and subsequent complications. in developing exercises to prevent acl injury and for rehabilitation, it is better to use the new principles of motor learning and exercises related to visual feedback along with conventional exercises to overdrive negative neuroplasticity created in the brain and create positive neuroplasticity to support acl.