بررسی اثربخشی اجرای برنامه لیدکامب از راه دور بر شدت لکنت کودکان پیش‌دبستانی: مطالعه تک‌موردی

اهداف برنامه درمانی لیدکامب یکی از درمان‌های لکنت در کودکان پیش‌دبستانی است که اثر‌بخشی آن بر روی بهبود لکنت مورد تایید قرار گرفته ‌است. برخی از خانواده‌ها به دلایل مختلف امکان دسترسی به مراکز درمانی را ندارند و به همین دلیل از دریافت درمان محروم می‌شوند. درمان از راه دور شیوه مناسبی برای رفع این مشکل است که با استفاده از آن، همه افراد بدون توجه به محدوده جغرافیایی می‌توانند درمان‌های مورد‌نیاز خود را دریافت کنند. با توجه به اینکه پژوهش‌هایی در زمینه درمان اختلالات گفتار و زبان از راه دور به شیوه‌های متفاوت در کشور‌های مختلف صورت گرفته است و نیز به‌دلیل اینکه تفاوت‌های فرهنگی بر‌ روی مدت‌زمان برنامه لیدکامب و همچنین اجرای آن از راه دور تاثیرگذار ‌است، قصد ما از انجام این پژوهش بررسی میزان اثربخشی برنامه درمانی لکنت از راه دور بر روی کودکان پیش‌دبستانی در ایران بوده ‌است.روش بررسی در این مطالعه تک‌موردی، برنامه درمانی لیدکامب ازطریق ارتباط زنده تصویری بین درمانگر در کلینیک و آزمودنی‌ها در منزل، در 15 جلسه هفتگی بر روی 5 کودک 4 تا 6 سال که شامل 3 پسر و 2 دختر بودند، اجرا شد. برای بررسی تاثیر درمان از درصد هجاهای لکنت‌شده که درمانگر ثبت می‌کرد و مقیاس 9 نمره‌ای شدت لکنت که والدین در منزل ثبت می‌کردند (1)، استفاده ‌شد که در طی خط پایه اول که به مدت 3 هفته در نظر گرفته‌ شده‌ بود، 21 مرتبه نمره شدت و 3 مرتبه درصد هجاهای لکنت‌شده ثبت شد. در فاز مداخله که در 15 جلسه هفتگی برگزار‌شد‌، 105 مرتبه نمره شدت و 15 مرتبه درصد هجاهای لکنت‌شده ثبت ‌شد و در خط پایه دوم که به مدت 3 هفته پس از فاز مداخله در نظر گرفته ‌شده ‌بود 21 مرتبه نمره شدت و 3 مرتبه درصد هجاهای لکنت‌شده ثبت‌ شد.یافته‌ها برای تحلیل داده‌های این مطالعه از شاخص z و رسم نمودار استفاده ‌شد. بررسی نمرات شدت لکنت و درصد هجاهای لکنت‌شده در پیش از مداخله و پس از آن، نشان‌دهنده کاهش شدت و درصد هجاهای لکنت‌شده در کودکان است. 2 نفر از آزمودنی‌ها پس از 15 جلسه به معیار‌های پایانی فاز اول برنامه لیدکامب نزدیک ‌شدند (نمرات شدت 1 و 2)، اما به معیار‌ها دست ‌نیافتند. سایر آزمودنی‌ها نیز علی‌رغم کاهش شدت و درصد لکنت، به معیار‌های پایانی فاز اول دست ‌نیافتند.نتیجه‌گیری نتایج حاصل از این پژوهش نشان‌دهنده تاثیر مثبت برنامه درمانی لیدکامب از راه دور بر کاهش لکنت آزمودنی‌ها بود. اما با این وجود آزمودنی‌ها پس از 15 جلسه مداخله نتوانستند به معیار‌های پایانی فاز اول این برنامه دست‌پیدا‌ کنند. با توجه به این نتایج می‌توان نتیجه‌گرفت ارائه برنامه لیدکامب از راه دور می‌تواند بر کاهش لکنت موثر ‌باشد. اما ممکن است در این نوع ارائه درمان، به تعداد جلسات بیشتری نسبت به درمان حضوری نیاز باشد‎‌.

the effect of distance delivery of lidcombe program on the severity of stuttering in preschool children: a single-subject study

objective the lidcombe therapeutic program is one of the treatments for stuttering in preschool children whose effectiveness on improvement in stuttering has been confirmed. some families have no access to care centers due to different reasons and as such, they are deprived of treatment. distant treatment would be a proper solution for this issue, in which all people can reach their needed treatment without being concerned over their geographical locations. because some research has been conducted on telepractice for speech and language disorders in different ways in different countries, regarding the cultural differences that influence the duration of the lidcombe program as well as its distant implementation, we investigated the extent of the stuttering effect in telepractice program on preschool children in iran.materials & methods in this singlesubject study, the lidcombe program was implemented through live video communication between the therapist in a clinic and the subjects at home for 15 weekly sessions on five 46yearold children, including three boys and two girls. to investigate the progress of the effect, the percentage of stuttered syllables, which were recorded by the therapist as well as the 9score stuttering severity scale, which was recorded by the parents at home, were employed. during the first base line, which had been considered as three weeks, 21 times the severity rating were recorded, while 3 times the percentage of stuttered syllables were recorded. in the treatment phase, which lasted 15 weekly sessions, 105 and 15 times the score of severity and the percentage of stuttered syllables were recorded respectively. in the second base line, which had been considered as three weeks, 21 and 3 times the score of severity and the percentage of stuttered syllables were recorded respectively.results to analyze the data of this study, zindex and diagram plotting were used. the investigation of the stuttering severity scores and the percentage of stuttered syllables before and after the treatment suggest diminished severity and percentage of the stuttered syllables in children. after 15 sessions, two subjects approached the final criteria of the first phase of the lidcombe program (scores with intensities one and two); however, they did not achieve the criteria. other subjects did not achieve the final criteria in the first phase either, in spite of the diminished severity and percentage of stuttering.conclusion the results obtained from this research suggest the effects of the lidcombe telepractice program on the reduction of stuttering in the subjects. the results of this study showed that after 15 treatment sessions, the other subjects did not manage to achieve the final criteria of the first phase of this program.the outcome of this research indicates a positive effect of the lidcombe telepractice program on the reduction of stuttering severity in the subjects. nevertheless, they did not manage to approach the final criteria in the first phase of this program after joining 15 sessions.based on these results, it can be concluded that the presentation of the lidcombe telepractice program can be effective in reducing the severity of stuttering. however, more sessions may be required in this type of treatment, compared to the inperson one.