تاثیر بازی‌درمانی آدلرین بر حافظه فعال دانش‌آموزان دختر 7 تا 12 سال با اختلال هوش خفیف

اهداف ناتوانی هوشی یکی از اختلالات رشدی عصبی رایج است که نقص درزمینه حافظه‌ فعال، در کودکان مبتلا به این اختلال وجود دارد. یکی از شیوه‌های موثر در‌زمینه یادگیری، استفاده از بازی و به‌کارگیری تکنیک‌های بازی‌درمانی است. در این شیوه به کودکان فرصتی برای تمرین رفتارهای مفید اجتماعی و تجارب افکار و احساسات جدید در محیطی امن و همراه با روابطی حمایت‌گونه داده می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی بازی‌درمانی به شیوه آدلرین بر حافظه فعال دانش‌آموزان دختر 7 تا 12 سال با اختلال هوش خفیف انجام شد.روش بررسی در این مطالعه کارآزمایی بالینی، از 60 دانش‌آموز دختر 7 تا 12 سال با تشخیص اختلال هوش خفیف در مدرسه استثنائی فاطمه زهرا در شهر قم، 28 دانش‌آموز که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند، با تخصیص تصادفی به‌صورت 1:1 به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش، پروتکل آدلرین‌تراپی را به مدت 10 هفته و هفته‌ای 3 جلسه 45دقیقه‌ای (30 جلسه)، دریافت کردند. حافظه فعال هر دو گروه در 3 مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و یک ماه بعد (بدون دریافت مداخله به‌منظور پیگیری)، به‌وسیله نسخه چهارم مقیاس هوش وکسلر کودکان سنجیده شد. تحلیل داده‌ها با آزمون‌های شایپرو ویلک، فریدمن، من‌ویتنی، بونفرونی و معادلات برآورد تعمیم‌یافته و به‌وسیله نرم‌افزار spss نسخه 22 انجام شد. سطح معنی‌داری نیز 05/ 0 در نظر گرفته شد.یافته‌ها بیشترین فراوانی در هر گروه (آزمایش و کنترل) مربوط به سن 7 سال (پایه اول) با فراوانی 6 نفر (43 درصد) و کمترین فراوانی مربوط به سن 9 سال (پایه سوم) با فراوانی 2 نفر (14 درصد) بود. میانگین و انحراف‌معیار خرده‌آزمون حافظه فعال در گروه آزمایش، از 3/66±6/28 در پیش‌آزمون به 4/86±10/00 در پس‌آزمون و 5/25±12/64 در پیگیری افزایش یافت، درحالی‌که در گروه کنترل این تغییرات از 3/19±5/92 در پیش‌آزمون به 3/17±5/64 و 3/41±5/85در پس‌آزمون و پیگیری تغییر پیدا کرد. در گروه آزمایش میانگین حافظه فعال در تمام مراحل اندازه‌گیری تفاوت معنی‌داری داشت (p<0/05). در مرحله قبل از مداخله، میانگین حافظه فعال در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری نداشت (p>0/05). در مرحله بعد از مداخله به‌دلیل اینکه مقدار احتمال خیلی نزدیک 05/ 0 بود، می‌توانیم از آن چشم‌پوشی کنیم و معنی‌دار در نظر بگیریم. در مرحله پیگیری، میانگین حافظه فعال در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری داشت (p<0/05).نتیجه‌گیری به نظر می‌رسد بازی‌درمانی کودک‌محور به شیوه آدلرین بر حافظه فعال دانش‌آموزان با اختلال هوش خفیف تاثیر ماندگاری داشته باشد. بنابراین در برنامه ریزی‌های آموزشی برای این دانش‌آموزان می‌توان از بازی‌درمانی آدلرین جهت تقویت حافظه فعال استفاده کرد. 

the effect of adlerian play therapy on working memory of female students seven to twelve years old with mild intellectual disability

objective intellectual disability is a common neurodevelopmental disorder. working memory deficit can affect children. one of the effective methods in the field of learning is playing games and the application of play therapy techniques. in this method, children are allowed to practice useful social behaviors and experience new thoughts and feelings in a safe environment with supportive relationships. this study aimed to examine the effectiveness of adlerian play therapy on the working memory of female students aged 7 to 12 years with mild intellectual disability.materials & methods out of 60 female students aged 7 to 12 years with a diagnosis of mild intellectual disability in fatemeh zahra special school in qom, 28 students met the inclusion criteria. they were divided into the experimental and control groups by 1: 1 random allocation. the experimental group received the adlerian therapy protocol for ten weeks in three 45minute sessions (30 sessions) every week. the working memory of both groups was examined in three stages, including pretest, posttest, and one month later, without receiving any intervention for followup, by the fourth version of the wechsler intelligence scale for children, fourth edition (wisciv). data analysis was done by shapirowilk, friedman, mannwhitney, and bonferroni tests and generalized estimation equation by spss software v. 22 at the significance level of 5%.results most of the subjects in each group were aged 7 years (first grade) with six people (43%), whereas the lowest frequency was related to the age of 9 years (third grade) with two people (14%) per group. the mean and standard deviation of the working memory subtest in the experimental group increased from 6.28 3.66 in the pretest to 10.4 86 in the posttest and increased to 12.64 5.25 in the followup stage. however, in the control group, the mean and standard deviation changed from 5.92 3.19 in the pretest to 5.64 3.17 and 5.85 3.41 in the posttest and followup, respectively. in the experimental group, there was a significant difference in the mean score of working memory in all stages of measurement (p< 0.05). in the pretest stage, there was no significant difference in the mean score of working memory in the experimental and control groups (p>0.05). in the posttest stage, because the p was very close to 0.05, we can ignore it and consider it significant. in the followup stage, there was a significant difference in the mean score of working memory in the experimental and control groups (p<0.05).conclusion it seems that childcentered adlerian play therapy has a persistent effect on the working memory of students with mild intellectual disabilities. therefore, adlerian play therapy can be used in educational planning to enhance the working memory of these students