کووید 19 تهدیدی برای سلامت جامعه با ایجاد اختلال در یکپارچگی اجتماعی، یکپارچگی در منزل و فعالیت‌های مولد

اهداف: مشارکت اجتماعی و درگیری در فعالیت‌های روزمره زندگی مستلزم حفظ انواع روابط اجتماعی، روابط با دیگران و درگیری در فعالیت‌های مختلف اجتماعی و روزمره زندگی است. مشارکت اجتماعی مناسب و درگیری در فعالیت‌های روزمره زندگی، احساس دلبستگی را افزایش می‌دهد، احساس هویت سازگار و منسجم را فراهم می‌کند و بر احساس ارزش، تعلق و وابستگی فرد به جامعه می‌افزاید. عدم وجود ارتباطات اجتماعی، منجر به اضطراب، تنهایی، افسردگی، وحشت، اختلالات روانی و بسیاری دیگر از مسائل در زندگی افراد می‌شود و به‌طورکلی بر جامعه تاثیر می‌گذارد. بیماری کرونا ویروس جدید به نام کووید 19، در دسامبر 2019 در چین کشف شد. فقط در مدت یک سال، گزارش شده است که کووید 19 بیش از 85 میلیون نفر ( تا اول ژانویه 2021) را در سراسر جهان مبتلا کرده است که بیش از 8.1 میلیون نفر از این افراد فوت کرده‌اند. در حالی که کویید19 به بیماری همه‌گیر تبدیل شده است، اقدامات بهداشتی عمومی برای قطع انتقال آن از انسان به انسان ممکن است شامل قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی باشد. این اقدامات تحرک را در سطح جامعه محدود ساخته یا افراد را از یکدیگر جدا می‌کند. به دلیل فاصله‌گذاری اجتماعی و اقدامات قرنطینه‌ای در بسیاری از کشورها، مشارکت مردم در بسیاری از زمینه‌های زندگی اجتماعی و فعالیت‌های روزمره مختل شده است. هدف از این مطالعه، ارائه بینشی در مورد تاثیرات همه‌گیری کووید 19بر یکپارچگی در فعالیت‌های منزل، یکپارچگی در اجتماع و یکپارچگی در فعالیت‌های مولد و در کل تعیین مشارکت اجتماعی در طی این همه‌گیری است. یافته‌های این مطالعه کمک می‌کند تا با یک برنامه‌ریزی مناسب، صرف نظر از ترس و تهدیدات این بیماری، راه حلی برای غلبه بر انزوای اجتماعی ناشی از بیماری پیدا شود.روش بررسی: در خردادماه سال 1399، پرسش‌نامه تلفیق اجتماعی (ciq) که یکپارچگی در منزل، یکپارچگی در اجتماع و یکپارچگی در فعالیت‌های هدفمند و مولد را اندازه‌گیری می‌کند، همراه با اطلاعات جمعیت‌شناختی مورد نیاز در یک قالب مبتنی بر وب رونویسی شد. شرکت‌کنندگان با استفاده از یک لینک منبع جهانی (url) که از طریق ایمیل و پیام‌رسان واتس‌آپ برای آن‌ها ارسال شد، به شرکت در این پژوهش دعوت شدند تا با مراجعه به وب‌سایت نظرسنجی در جهت تکمیل پرسش‌نامه اقدام کنند. درمجموع 461 نفر (با میانگین سنی 8.5 ±‌86.36 سال) در یک مطالعه مقطعی، پرسش‌نامه تلفیق اجتماعی را تکمیل کردند. شرکت‌کنندگان در این پژوهش شامل لیست طولانی از دانش‌آموزان، بیماران و افراد معلول، خانواده‌ها و اقوام آن‌ها و سایر افرادی بودند که می‌توانستند در ایران از تلفن‌های هوشمند، رایانه، تبلت و لپ‌تاپ استفاده کنند. پس از آن، اثرات کووید 19 بر تعامل اجتماعی با تجزیه و تحلیل نمرات ciq قبل و بعد از شیوع کووید 19 محاسبه شد و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: کووید 19 منجر به کاهش یکپارچگی در منزل (p<0001.0)، یکپارچگی در اجتماع (p<0001.0)، یکپارچگی در فعالیت‌های مولد و هدفمند (p<0001.0) و نمره کل آزمون ciq (p<0001.0) شد. این یافته‌ها نشان می‌دهد که چگونه هر سه حوزه ciq و نمره کل آن به طور قابل توجهی پس از شیوع کووید 19 کاهش یافته است.نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد پس از همه‌گیری کووید 19، زندگی اجتماعی افراد به شدت مختل شده است. علاوه بر آسیب‌هایی که این بیماری به مبتلایان خود وارد می‌کند، ترس از آلوده شدن، از دست دادن عزیزان، از دست دادن شغل، از دست دادن فرصت‌های تحصیلی، تفریح، آزادی و حمایت، تاثیرات عمیق روانی دارند. نه‌تنها مبتلا شدن به آن، بلکه ترس از مبتلا شدن به آن منجر به عدم دسترسی به منابعی شده است که می‌تواند مقاومت مردم در مقابل این پاندمی را بهبود بخشد. تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم روان‌شناختی و اجتماعی کووید 19 گسترده است و می‌تواند بر سلامت روان تاثیر بگذارد. بنابراین به منظور کاهش تاثیرات منفی روانی اجتماعی شرایط قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی، اجرای استراتژی‌های ملی برای ارتقای مشارکت‌های اجتماعی از طریق برنامه‌های مبتنی بر ict پیشنهاد می‌شود.

Negative Effects of the COVID-19 Pandemic on Home Integration, Community Integration, and Productive Activities

Objective: Social participation in daily living the activities requires the maintenance of a variety of social relationships with others and engagement in various social activities. Proper social participation increases the feeling of attachment, provides a stable sense of identity, and increases one rsquo;s sense of worth, belonging, and dependence on society. Lack of social participation leads to anxiety, loneliness, depression, panic, mental disorders and many other mental problems and affects society in general. A new coronavirus, called COVID19, was identified in late December 2019 in China. After just one year, it has been reportedly infected more than 85 million people (up to January 1, 2021) worldwide, and more than 1.8 million have died. Two public health measures to break the transmission chain include quarantine and social distancing. These measures restrict gatherings or separate individuals. Due to these measures in many countries, people rsquo;s participation in many social activities has been disrupted. The purpose of this study is to survey the negative effects of the COVID19 pandemic on home integration, community integration and productive activities.Materials Methods: This crosssectional study was conducted in June 2020 by using the Community Integration Questionnaire (CIQ) which measures home integration, community integration, and productive activities, along with a demographic form which were sent to 461 participants in Iran (Mean ±SD age= 36.86 ±5.8 years) on WhatsApp or via email and completed online. Participants were selected from among college students, patients, people with disabilities, their families and relatives, and others who could use smartphones, computers, tablets, and laptops. The effects of Covid19 were evaluated by analyzing the CIQ scores before and after the pandemic in SPSS v. 22 software.Results: Comparing the CIQ scores before and after the pandemic, results showed that it significantly reduced home integration (P<0.0001), social integration (P<0.0001), productive activities (P<0.0001) and total score (P<0.0001).Conclusion: The COVID19 pandemic has disrupted the social life of people. In addition to health threats of this disease, the fear of being infected and losing loved ones, job, educational opportunities, recreation, freedom and support, have profound psychological effects. Not only getting infected, but also the fear of getting infected can lead to a lack of access to resources that can improve people rsquo;s resistance to this disease. The COVID19 pandemic has direct and indirect psychological and social effects and can affect mental health. In order to reduce the negative psychosocial effects of quarantine and social distancing, the implementation of national strategies to promote social participation by Information and Communication Technologybased programs is recommended.