تاثیر بازی‌درمانی گروهی بر مشکلات اجتماعی، پرخاشگری و قانون‌شکنی کودکان شش تا دوازده سال با نقص توجه و بیش‌فعالی

هدف: یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که کودکان دارای نقص توجه و بیش‌فعالی با آن درگیر هستند مشکلات کنترل رفتاری هیجانی است که ارتباط اجتماعی را در خانه و مدرسه دچار مشکل می‌کند و بعضی از این مشکلات شامل مشکلات اجتماعی، پرخاشگری و قانون‌شکنی هستند. این مشکلات اگر در کودکی درمان نشوند می‌توانند در بزرگسالی مشکلاتی مانند سوء استفاده مواد، نافرمانی در محل کار، تداوم شغلی کوتاه‌تر و اعمال ضداجتماعی بیشتر را به وجود آورند. امروزه استفاده از بازی‌درمانی برای کودکان با اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی رواج یافته است. بازی‌درمانی رویکردی فعال است که به کودک اجازه می‌دهد تا احساسات خود را با استفاده از بازی آشکار کند. گروه، جامعه کوچکی است که در آن می‌توان فنون اجتماعی را کشف و تمرین کرد و بر آن‌ها مسلط شد. کودکان در بازی‌درمانی گروهی و در پرتو واکنش همسالان خود وادار به ارزیابی شخصیت خود می‌شوند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر بازی‌درمانی گروهی بر مشکلات هیجانی رفتاری کودکان شش تا دوازده سال با نقص توجه و بیش‌فعالی صورت گرفت.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی با انتخاب تصادفی گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان با اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در شهر اصفهان بود که از بین آن‌ها 28 کودک شش تا دوازده سال با اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی به شیوه در دسترس انتخاب شدند. کودکان با میانگین سنی هشت سال شامل هشت دختر و بیست پسر مراجعه‌کننده به کلینیک کاردرمانی دوستداران کودک توحید اصفهان بودند. در ابتدا در جلسه‌ای توجیهی هدف پژوهش برای والدین توضیح داده شد. سپس کودکان به صورت تصادفی با انتخاب تصادفی کارت‌های سربسته در دو گروه آزمایش و کنترل وارد شدند. با در نظر گرفتن 3=d در دو گروه آزمایش و کنترل بعد از انجام مداخله، سطح اطمینان 95 درصد و توان آزمون 80 درصد، حجم نمونه در هرکدام از گروه‌های آزمایش و کنترل چهارده نفر محاسبه شد. گروه آزمایش علاوه بر شرکت در دو جلسه کاردرمانی انفرادی در هفته در دوازده جلسه 45 تا 60 دقیقه‌ای (دو جلسه در هفته) بازی‌درمانی گروهی شرکت کرد، ولی گروه کنترل فقط در دو جلسه کاردرمانی انفرادی در هفته شرکت کرد. افراد هر دو گروه از نظر مشکلات هیجانی رفتاری قبل و بعد از بازی‌درمانی گروهی با استفاده از مقیاس چک‌لیست رفتاری کودک ارزیابی شدند. داده‌های به‌دست‌آمده از موقعیت‌های پیش‌آزمون و پس‌آزمون با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره در نرم‌افزار spss نسخه 21 تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: پس از برگزاری جلسات بازی‌درمانی گروهی، کاهش معنی‌داری در نمره مولفه‌های مشکلات رفتاری هیجانی کودکان با نقص توجه و بیش‌فعالی از جمله مشکلات اجتماعی، پرخاشگری، قانون‌شکنی و همچنین در نمره کلی مشکلات رفتاری هیجانی مشاهده شد (0/001>p).نتیجه‌گیری: بازی‌درمانی گروهی می‌تواند به عنوان یک روش مکمل در کنار سایر روش‌های کاردرمانی رایج، در کاهش علائم مشکلات رفتاری هیجانی کودکان شش تا دوازده سال با اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه مفید واقع شود.

Effect of Group Play Therapy on Emotional/Behavioral Problems of Children With Attention Deficit Hyperactivity Disorder Aged 6-12 Years

Objective: One of the most significant issues in children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) is emotional/behavioral problems, which disrupt their social communication at home and school. Some of these problems include social problems, rulebreaking behavior, and aggressive behavior. These problems, if left untreated in childhood, can cause problems in adulthood such as substance abuse, insubordination in the workplace, shorter stay at a job, and more antisocial acts. Nowadays, the use of play therapy for children with ADHD has become common. It is an active approach that allows the children to express their feelings through play. In group play therapy, children are asked to evaluate their personality according to their peers rsquo; reactions. The study investigates the effect of group play therapy on emotional/behavioral problems in children with ADHD aged 612 years.Materials Methods: This is a randomized controlled trial. The study population consists of all children with ADHD referred to the Dostdaran Koodak Occupational Therapy Clinic in Isfahan City, Iran. Of these, 28 children aged 612 years (average age: 8 years), including 8 girls and 20 boys, were selected using a convenience sampling technique. First, the study objective was explained to the parents, and children were then randomly assigned into the intervention and control groups. Considering error (d)=3, with 95% confidence level and 80% test power, the sample size was determined 14 for each group. The intervention group received 12 sessions of group play therapy (2 sessions per week, each for 4560 minutes), besides two sessions of individual occupational therapy per week. However, the control group received two sessions of occupational therapy per week only. The emotional/behavior problems of subjects in both groups were assessed before and after the intervention using the CBCL. Data analysis was performed in SPSS V. 21 software using the ShapiroWilk test and ANCOVA.Results: After the group play therapy, there was a significant decrease in the scores of emotional/behavioral problems, including social issues, aggressive behavior, and rulebreaking behavior, as well as in the overall score (P˂0.001).Conclusion: Group play therapy can be used as a complementary method with other common occupational therapies for reducing the emotional/behavioral problems in children with ADHD.