ارزیابی تاثیر تکلیف شناختی پیوسته بر کنترل پاسچر افراد با بازسازی لیگامان متقاطع قدامی با استفاده از سیستم امتیازدهی خطای تعادل

اهداف: افراد با بازسازی لیگامان متقاطع قدامی برای تمرکز بر روی مهارت ورزشی خود نیازمند کنترل پاسچر به صورت تقریباً خودکار هستند. تکلیف شناختی پیوسته یک روش برای برداشتن توجه از روی کنترل تعادل است. تاثیر تکلیف شناختی بر روی کنترل پاسچر افراد با بازسازی لیگامان متقاطع قدامی با استفاده از ابزارهای آزمایشگاهی بررسی شده است. اما تاثیر تکلیف شناختی پیوسته بر روی آزمون ساده و کلینیکی سیستم امتیازدهی خطای تعادل مشخص نیست. بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تکلیف شناختی پیوسته بر کنترل پاسچر این افراد با استفاده از سیستم امتیازدهی خطای تعادل است.روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه موردی شاهدی با روش نمونه‌گیری غیر‌احتمالی ساده است. شرکت‌کنندگان شامل 20 مرد فوتبالیست با بازسازی لیگامان متقاطع قدامی ( 4/15 ± 13/90ماه بعد از عمل) و 20 مرد سالم بودند. افراد شرکت‌کننده از نظر سن، جنس، قد، وزن، شاخص توده بدنی، پای غالب، سطح تحصیلات و فعالیت با هم همسان‌سازی شدند. پرسش‌نامه تگنر برای تعیین سطح فعالیت افراد استفاده شد. کنترل تعادل در حالت ایستادن روی پای عمل‌کرده بر روی دو سطح سفت و فوم با و بدون تکلیف شناختی ارزیابی شد. برای ارزیابی کنترل تعادل، از سیستم امتیازدهی خطای تعادل استفاده شد. در حالت بدون تکلیف شناختی هیچ‌گونه بازخوردی ارائه نمی‌شد. تکلیف شناختی پیوسته شامل ده عدد سه‌رقمی بود که هر عدد به فاصله دو ثانیه با استفاده از نوار صوتی و هدفون ارائه می‌شد. در حالت با تکلیف شناختی از افراد درخواست می‌شد که روی رقم از پیش تعیین شده تمرکز کنند و مجموع تکرارهای آن را در پایان تست ارائه دهند. متغیر وابسته تعداد خطای تعادل در هر وضعیت آزمون بود. خطاهای تعادل شامل بلند‌کردن دست از روی هیپ، باز‌کردن چشم‌ها، قدم‌برداشتن یا تلوتلو‌خوردن، بلند‌کردن جلوی پا یا پاشنه، ابداکسیون یا فلکسیون هیپ بیش از 30 درجه و خارج‌شدن از وضعیت آزمون بیش از پنج ثانیه بودند. از نسخه 20 نرم افزار spss برای آنالیز آماری داده‌ها استفاده کردیم. آزمون کولموگروف‌اسمیرنوف برای بررسی نرمال‌بودن داده‌ها انجام شد. آزمون ضریب همبستگی درون‌گروهی برای ارزیابی تکرارپذیری نسبی اندازه‌گیری محقق برای محاسبه خطای تعادل انجام شد. تکرارپذیری مطلق اندازه‌گیری محقق توسط خطای معیار اندازه‌گیری، حداقل تغییر متریک قابل‌تشخیص و ضریب واریانس بررسی شد. آزمون تحلیل واریانس مختلط (2 گروه × 4 وضعیت ایستادن) برای بررسی اثر اصلی و متقابل این فاکتورها بر متغیر وابسته استفاده شد. آزمون تحلیل واریانس مکرر برای بررسی اثر ایستادن (تکلیف شناختی) در هر گروه و آزمون تی مستقل و اندازه اثر برای تعیین تفاوت بین گروه‌ها استفاده شدند. یافته‌ها: توزیع داده‌ها در هر چهار حالت ایستادن نرمال بود (0/05>p). تکرارپذیری اندازه‌گیری محقق برای محاسبه خطای تعادل در تمام وضعیت‌های آزمون عالی بود (icc > 90%، mmdc < %10 و cv < 5%). تاثیر متقابل گروه × ایستادن برای خطای تعادل معنی‌دار بود (11/59 =f و 0/01>p). نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که در وضعیت ایستادن با پای عمل‌کرده بدون تکلیف شناختی روی فوم، گروه افراد با بازسازی لیگامان متقاطع قدامی نسبت به افراد سالم خطای تعادل بیشتری داشتند ( 2/05 =f و 0/01 >p). همچنین اندازه اثر در این وضعیت نشان می‌دهد تفاوت بین دو گروه بزرگ است (0/8 < اندازه اثر). اثر اصلی ایستادن در گروه افراد با بازسازی لیگامان متقاطع قدامی نشان داد که در هر دو حالت ایستادن روی سطح سفت و فوم، تکلیف شناختی باعث کاهش معنی‌داری از خطای آزمون شد (0/01 >p). در حالی که در گروه افراد سالم، تکلیف شناختی تاثیر معنی‌داری بر خطای آزمون نداشت (0/05

The Effects of Continuous Cognitive Task on Postural Control of People with Anterior Cruciate Ligament Reconstruction Using Balance Error Scoring System

Objective: People with Anterior Cruciate Ligament (ACL) reconstruction need to have almost automatic postural control to focus on their athletic skills. Continuous cognitive task is a method for removing attention from postural control. The effects of continuous cognitive task on postural control of people with ACL reconstruction has been assessed by laboratory tools; however, its effect using balance error scoring system is still unknown. Therefore, the present study aimed to investigate the effects of continuous cognitive task on the postural control of individuals with ACL reconstruction using the balance error scoring system. Materials Methods: The present study is a casecontrol study using simple nonprobability sampling. Participants included 20 male football players with ACL reconstruction (13.90 ±4.15 months after surgery) and 20 healthy men. They were matched for age, sex, height, weight, body mass index, dominant leg, education and activity levels. Tegner activity level scale was used to determine activity level of participants. Postural control was evaluated under singleleg stance test (with treated leg) on firm and foam surfaces with and without continuous cognitive task. Balance error scoring system was used to assess the balance control. In the condition without cognitive task, no feedback was provided. Continuous cognitive task consisted of 10 threedigit numbers each presented with a 2second interval by audio tape and headphone. In the cognitive condition, individuals were asked to focus on the preselected number and provide the sum of its repetitions in the end of the test. The dependent variable was the number of balance error in each condition. Balance errors included lifting hands from hip, opening eyes, stepping or swinging, lifting forefoot or heal, moving hip into more than 30 degrees of hip abduction or flexion, and remaining out of position for more than 5 seconds. We used SPSS v. 20 software for statistical analysis of data. Kolmogorov Simonov test was performed to test the normality of data distribution. Intraclass Correlation Coefficient (ICC) was calculated to assess the relative reliability of the rater for assessing the balance error. The absolute reliability of the rater was measured using Standard Error of Measurement (SEM), Minimal Metrically Detectable Change (MMDC) and Coefficient of Variation (CV). Mixedmodel of ANOVA (2 groups ×4 stance conditions) was used to investigate the main effect and interaction effect of these factors. We used repeated measure ANOVA to determine the main effect of test condition in every each, and independentsample ttest and effect size was used to determine the difference between groups.Results: Distribution of data in all four test conditions was normal (P>0.05). The rater reliability was excellent for calculating the balance error in all test conditions (ICC>0.90, MMDC<%10 and CV<%5). Interaction between group and test condition was significant (F=11.59, P<0.01). Result of independentsample ttest showed that subjects had a higher balance error than healthy subjects under singleleg stance test on foam without cognitive task (F=2.01, p<0.01). In this condition, the effect size also showed that difference between groups was large (>0.8).The main effect of test condition in subjects showed that the continuous cognitive task reduced balance error while standing on both firm and foam surfaces (P<0.01), while in healthy subjects, the cognitive task had no effect on the balance (P>0.05).Conclusion: It can be concluded that male football players with ACL reconstruction had poorer stability compared to healthy subjects in performing singleleg stance test on foam surface without continuous cognitive task. Moreover, continuous cognitive task improved balance control in ACL subjects, while it had no effect on the balance of healthy subjects.