ارزیابی تاثیر شدت عمل مجازات‌ها در تحقق اهداف نظام کیفری

شماری از فیلسوفان و نظریه‌پردازان مجازات، بر این عقیده‌اند که خشونت نهفته در واکنش‌های کیفری از این قابلیت برخوردار است تا اهدافی هم‌چون پیشگیری از تکرار جرم، اصلاح بزه‌کار و افزایش امنیت عمومی از طریق سلب توان بزه‌کاری را فراهم آورد. این اندیشمندان تاکید می‌کنند که مجازات‌های شدید می‌تواند بازدارنده باشد؛ موجب برانگیختن حس ندامت اخلاقی در بزه‌کاران شده و یا دست کم به واسطه سلب توان آنان، امکان ارتکاب جرم را به حداقل برساند. در تقابل با این پیش فرض‌های فلسفی آرمان‌گرایانه، پژوهش‌های تجربی به اثبات رسانده‌اند که مجازات‌های شدید برخلاف تصور مرسوم اثر بازدارندگی نداشته و نیز از این قابلیت برخوردار نیستند که حس بده‌کار بودن به قربانی و جامعه را در بزه‌کار شعله‌ور کنند. برعکس، خشونت مجازات نیرویی تمام عیار برای زنده نگه‌داشتن حس انتقام از جامعه در بزه‌کار به شمار می‌آید. بدین ترتیب، پیش‌فرض بنیادین مقاله پیش رو آن است که خشونت مجازات کم‌ترین تاثیر را در تحقق اهداف نظام کیفری دارد. برای اثبات این فرضیه، روش فراتحلیل مورد استفاده قرار می‌گیرد.