کاهش اختلال هنجاری، گامی بلند در پیشگیری اجتماعی از جرم

اختلال هنجاری را به‌عنوان مولفه‌ای از اختلال اجتماعی نام برده‌اند و مورد اخیر معمولاً در مقابل انسجام اجتماعی به‌کار می‌رود. در جوامع منسجم، زمینه و بستر برای وقوع جرایم و بی‌نظمی فراهم نیست. بنابراین کاهش اختلال هنجاری می‌تواند ما را به‌سوی جامعه‌ای که احتمال وقوع جرم در آن کمتر است؛ رهنمون کند. بنابراین تحقیق حاضر، با هدف دستیابی به رابطه‌ کاهش اختلال هنجاری و پیشگیری اجتماعی از جرم انجام گرفت.روش تحقیق حاضر از نظر داده‌ها کمی و از نظر اهداف کاربردی و از نظر ماهیت مطالعه همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را مسیولان و کارکنان معاونت‌های اجرایی کلانتری‌های تهران بزرگ تشکیل می‌دهند. نمونه آماری بر اساس روش نمونه‌گیری ابتدا به صورت خوشه‌ای و سپس به صورت تصادفی ساده و فرمول تعیین حجم نمونه، تعداد 110 نفر را شامل می‌شود. داده‌های پژوهش حاضر از طریق آزمون همبستگی پیرسون و به‌وسیله نرم‌افزار اس.پی.اس.اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج آزمون فرضیه‌های تحقیق نشان می‌دهد بین ابعاد چهارگانه اختلال هنجاری با پیشگیری اجتماعی از جرم رابطه معنی‌داری وجود دارد که از همبستگی زیادی برخوردار است.نتایج تحقیق بیانگر این است که کاهش اختلال هنجاری با ضریب همبستگی معادل 78 درصد موجب افزایش پیشگیری اجتماعی از جرم می‌شود.