پیشگیری محیطی از جرایم و آسیب‌های اجتماعی در پارک‌های شهری مورد مطالعه: پارک لاله تهران

چکیدهپارکها به‌عنوان یکی از فضاهای عمومی موثر و زمینهسازِ ایجاد تعاملات اجتماعی در شهرها، بیش از هر محیط جمعی، نیازمند امنیت هستند. کمبود امنیت در یک پارک با کاهش تعداد مراجعه‌کنندگان و دفعات مراجعه، همراه بوده و باعث کاهش مطلوبیت آن‌ها می‌شود. در این میان هرچند که شاخص‌های اجتماعی و عملکردی، نقش عمده‌ای در میزان امنیت پارک ایفا می‌کنند؛ از سوی دیگر، با عنایت به تاثیرگذاری عناصر تشکیل‌دهنده محیط به‌عنوان عامل بازدارنده یا تسهیل‌کننده‌ی زمینه ارتکاب جرم؛ بهبود شرایط محیطی پارک که نشات‌گرفته از طراحی مناسب محیط و منظر آن است، می‌تواند موجب ارتقای امنیت کاربران و پیشگیری از وقوع جرم شود. مقاله حاضر با در نظر داشتن اهمیت این موضوع، به بررسی رابطه بین عوامل محیطی با میزان امنیت در یک پارک شهری می‌پردازد. سوال اصلی این تحقیق آن است که با توجه به امنیت نسبتاً نامطلوب در برخی از پارک‌های شهری، از طریق چه راهبردهای کالبدی می‌توان به هدف پیشگیری از آسیب‌های فردی و اجتماعی و ارتقا امنیت محیطی دست یافت. بدین منظور ابتدا مهم‌ترین عوامل محیطی موثر در زمینه بهبود امنیت پارک‌های شهری معرفی می‌شود و سپس پارک لاله، به‌عنوان نمونه‌ای از یک پارک شهری مورد بررسی قرار می‌گیرد. با شناسایی و تحلیل عوامل محیطی تاثیرگذار در کاهش امنیت پارک لاله، از طریق برداشت میدانی (بر پایه رویکرد cpted)، راهکارهایی که می‌توانند در جهت افزایش امنیت پارک‌ها تاثیر بسزایی داشته باشند، ارایه خواهد شد.