بیکاری و تاثیر آن بر سرقت شواهدی از استان های کشور طی برنامه سوم و چهارم

چکیده اگر چه ارتکاب جرم از بعد فردی توجیه پذیر نیست اما، ارتباط بین ارتکاب جرایم با ویژگی‌های اقتصادی افراد از بعد اجتماعی قابل انکار نیست. در این میان سرقت را نمودی از ارتکاب جرم و وضعیت اشتغال را نمودی از ویژگی‌های اقتصادی افراد قلمداد نموده بنابراین انتظار می رود بین این دو رابطه‌ای معنی‌دار وجود داشته باشد. در این مقاله از روش پانل دیتا برای داده های دوره زمانی برنامه‌های سوم و چهارم توسعه استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که ارتباط مثبت و معنی‌داری بین این دو مشاهده می شود. لذا با استفاده از یافته‌های پژوهش، اگرچه بیکاری فرد ارتکاب سرقت او را توجیه نمی‌نماید اما، از بعد سیاست‌گذاری‌های امنیتی نیز نمی‌توان انتظار داشت بدون ایجاد شرایط اشتغال در بازار کار میزان سرقت به نحو بارزی کاهش یابد. از دیگر نتایج، وجود رابطه مثبت و معنی‌دار نابرابری درآمدی، نسبت شهرنشینی و صنعتی شدن با سرقت در کشور می‌باشد.