ارتقا امنیت اجتماعی از طریق طراحی محیطی فضای سبز شهری مطالعه مورد پارک چیتگر

چکیده پارک ها و فضاهای سبز شهری به عنوان یکی از مهم ترین عرصه ها و فضاهای عمومی شهرهای معاصر، نقش بسیار عمده ای در برطرف کردن نیاز های گوناگون اجتماعی، فرهنگی و روان شناختی شهروندان بر عهده دارند، لذا هدف اصلی این تحقیق تعیین راهکار های لازم در جهت ارتقا امنیت در ابعاد مختلف ذهنی و عینی فضای سبز شهری (پارک چیتگر) و شناخت انواع ناهنجاری های اجتماعی ناشی از طراحی نامناسب آن می باشد.در این پژوهش از روش توصیفی و تحلیلی استفاده شده و از طریق مطالعه کتابخانه ای ( کتب ، مقالات و منابع علمی معتبر) تعاریف ، تحلیل ها و نظریه پردازی های مختلف در باره مفاهیم امنیت، فضاهای عمومی و سبز شهری و روابط میان آنها استخراج شده است .یافته های پژوهش: حاکی ازآن است که تمرکز زدایی در طراحی پارک چیتگر ، پخش کردن کاربری ها در کل سایت و استفاده از پوشش گیاهی پراکنده، باعث افزایش سطح نظارت اجتماعی شده و علاوه بر نظارت طبیعی توسط شهروندان، نظارت رسمی نیزانجام می گیرد . با وجود مطابقت برخی شاخص ها با مبانی نظری تحقیق، ضعف نور پردازی و مکان نمایی نامناسب در برخی نقاط پارک نوعی احساس ناامنی را تداعی نموده و از سویی می تواند بستر مناسبی جهت حضور و فعالیت افراد بزهکار فراهم سازد .