برنامه های عملی پیشگیری آموزشگاه محور از بزهکاری (مطالعه موردی؛ آموزشگاه های راهنمایی شهر تهران)

طراحی و ارایه‌ی برنامه های پیشگیری آموزشگاه‌ محور از بزهکاری دانش-آموران، از نوع مداخله‌ی‌ زود رس و یا پیشگیری رشد مدار به‌شمار می آید. دوره‌ی تحصیل و دوره‌ی رشد فکری و جسمی دانش آموزان، بهترین فرصتی است که طی آن می توان از طریق اجرای برنامه‌های پیشگیرانه در آموزشگاه‌ها، بزهکاری آن‌ها را کاهش داد. در واقع از طریق پیشگیری زودرس می توان از دانش آموزان حمایت نمود تا در معرض خطر بزهکاری و بزه‌دیدگی واقع نشوند. این نوشتار با مطالعه‌ی برنامه های عملی پیشگیری آموزشگاه‌ محور از بزهکاری، در پی پاسخ به این سوال است که آیا نوع بزهکاری و به‌دنبال آن شیوه‌های پیشگیری از بزهکاری در آموزشگاه‌های منطقه‌های مختلف (بالا، مرکز و پایین) شهر تهران با یکدیگر یکسان است؟روش مطالعه، به دو شیوه‌ی کتابخانه ای (توصیفی- تحلیلی) و میدانی (پیمایشی) است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که نوع بزه های ارتکابی در آموزشگاه‌های هریک از منطقه‌های سه گانه مطالعه شده، به علت تفاوت در علت‌های پدیدآورنده‌ی آن‌ها، با یکدیگر متفاوت هستند. از همین رو برنامه های پیشگیرانه‌ی قابل طرح و ارایه در آموزشگاه‌های هریک از منطقه‌ها نیز به‌تناسب نوع بزه های ارتکابی و علت‌های پدیدآورنده‌ی آن‌ها، متفاوت از برنامه های پیشگیرانه‌ی قابل ارایه در آموزشگاه‌های سایر منطقه‌ها هستند.