معامله اقرار در پلیس ایران

کشف جرم در نظر پلیس و عامه مردم زمانی است که متهم یا مظنونِ به ارتکاب جرم، توسط پلیس دستگیر و به بزه انتسابی اقرار و اعتراف نماید. این سنّت و عرف جاری در نهاد پلیس باعث می‌شود تا دست اندرکاران پلیس در راستای ارتقای آمار کشفیات پلیسی، جلب توجه افکار عمومی و نشان‌دادن میزان کارایی خود، اقدام به مظنون‌گیری و افزایش آمار دستگیری خود در سطح جامعه نموده و با توسل به شیوه‌های مختلف، اخذ اقرار و اعتراف، آنان را در راس ماموریت‌های خود قرار دهند. علاوه بر بازجویی و مصاحبه که از روش‌های سنتی پلیس جهت اخذ اقرار و اعتراف از متهم و مظنون به ارتکاب جرم می‌باشد، معامله‌ی اقرار نیز از دیگر طرق پلیس در این راستاست، که طی آن پلیسِ برخی کشورها در جرایم کوچک با متهم وارد معامله شده و به وی پیشنهاد می‌کند، چنانچه یک اتهام را بپذیرد از اتهامات دیگر او چشم‌پوشی می‌شود. در پلیس ایران نیز می‌توان از موردی مشابه «معامله اقرار» یاد کرد که خواسته یا ناخواسته از جانب افسران پلیس در پرونده‌های کیفری مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این مقاله سعی شده است ضمن تبیین مفهوم معامله اقرار، چگونگی اعمال و اجرای این شیوه و نیز عوامل موثر بر گرایش به آن در پلیس ایران و در نهایت چالش‌های آن با حقوق داخلی مورد بررسی قرار گیرد.