نقش رسانه‌های گروهی در پیشگیری از جرایم

امنیت و سلامت، دو رکن اساسی در زندگی اجتماعی انسان‌‌ها به شمار می‌رود که تلاش در راه تامین این دو نعمت از دیرباز از آرزوهای فطری بشر به شمار رفته و وعده بهشت موعود خداوندی نیز با آیه «اُدْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِینَ» (سوره حجر،آیه46) مزین گردیده است.درباره تاثیر، نقش و جایگاه ویژه‌ای که رسانه‌های ارتباط جمعی (مطبوعات، رادیو، تلویزیون...) در تحوّل و تکامل و پیشرفت جامعه بشری داشته‌اند تردیدی نیست.رسانه‌های گروهی در انتقال دانش‌ها، افکار، فرهنگ و آداب و رسوم مختلف میان ملت‌ها، از سهم عمده‌ای برخوردارند که این توانمندی‌ها به ویژگی‌های رسانه‌های گروهی یعنی اطلاع رسانی، برخورداری از مخاطبان بی‌شمار، سرعت انتشار اخبار و اطلاعات، تداوم اطلاع‌رسانی درباره موضوعات مختلف و تنوع اطلاعات مربوط می‌شوند. رسانه‌ها به لحاظ کارکرد مثبت آن‌ها، ابزاری بسیار قدرتمند برای حساس‌سازی افراد جامعه و ارایه آگاهی‌های لازم به آن‌ها درباره موضوعات مختلف هستند که به هر نوع و در هر سطح، می‌توانند زندگی فردی و جمعی اعضای جامعه را تحت تاثیر قرار دهند امّا در مقابل، رسانه‌هایی که در خدمت منافع جامعه نیستند و به‌عبارت دیگر به مسایل، مشکلات و همچنین به داشته‌های اساسی جامعه نمی‌پردازند؛ از وظایف اصلی خویش یعنی آموزش ارزش‌ها و هنجارهای کاربردی و اطلاع رسانی صحیح و مطلوب به شهروندان و نیز برقراری ارتباط میان مردم و دولت، در راستای رفع مشکلات اجتماعی، دور شده‌اند، کارکردی منفی و یا حداقل غیر مفید می‌یابند. حال با توجّه به این بحث می‌توان به جرم به‌عنوان یکی از مسایل اساسی هر جامعه‌ای اشاره کرد و نقش مثبت و یا منفی رسانه‌های گروهی را در پیوند با این پدیده، بررسی کرد.