تاثیر خشونت‌های خانوادگی بر بزهکاری کودکان و نوجوانان

به نظر می‌رسد در این باره که روابط خانوادگی، عامل تعیین‌کننده مهمی برای انتخاب شیوه رفتار نوجوانان در طول زندگی آنان است، مخالفتی نباشد. وجود فرضیه رابطه میان بزهکاری و زندگی خانوادگی منجر به پژوهش‌های گسترده شده و بسیاری از پژوهش‌ها نشان از وجود خشونت‌های خانوادگی است که در تمام سطوح و لایه‌های اجتماعی وجود دارد و پیامدهای آن طیفی گسترده از مشکلات رفتاری، اختلالات روانی، مشکلات جسمانی، فرار، خودکشی، اعتیاد تا بزهکاری را تشکیل می‌دهد. به‌علاوه کودکان گرفتار این مشکلات غالباً فرصت‌های جبران‌ناپذیری از نظر تحصیل و کار و زندگی را از دست می‌دهند و نه تنها خود متحمل مشکل می‌شوند بلکه هزینه‌های سنگینی نیز بر دوش جامعه تحمیل می‌کنند. با نگاهی به اخبار و حوادث می‌توان ردپای خشونت را در خانواده‌های ایرانی نیز مشاهده نمود. این پژوهش با تمرکز بر تاثیر خشونت و سو رفتار خانواده بر بزهکاری کودکان با مطالعه موردی 131 مددجوی کانون اصلاح و تربیت تهران و 75 نفر گروه گواه (که از میان ملاقات‌کنندگان مددجویان در کانون انتخاب شدند) و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، صورت گرفته است که پس از جمع‌آوری اطلاعات و داده‌ها و انتقال آن به رایانه و نرم‌افزار spss تجزیه و تحلیل آماری انجام گردیده است. در بررسی آماری علاوه بر روش‌های آماری توصیفی، محاسبه شاخص‌های گرایش مرکزی و پراکندگی؛ از آزمون‌های t مستقل و توزیع نظری استفاده شده است. نتیجه پژوهش، اثبات ارتباط خشونت و سو رفتار و غفلت در خانواده علیه کودکان و بروز بزهکاری است.